به گزارش lragir.am در آذربایجان مسئله احداث نیروگاه برق آبی خودافرین از سوی ایران در مرز با آرتساخ و پل میان دو کشور مطرح می شود. شورای ملی نیروهای دموکراتیک آذربایجان حکومت جمهوری آذربایجان را به گذشت کردن در “همکاری ایران و ارمنی” در آرتساخ متهم کرده است.
در بیانیه این سازمان تاکید می شود که علی رغم توافق نامه 2016 در مورد احداث نیروگاه های برق آبی که بین آذربایجان و ایران منعقد شده است ، طرف ایرانی در حال احداث پل هایی بر روی رودخانه ارس است. شورای نیروهای دموکراتیک توافق دولت خود را “خیانت به منافع ملی و دولتی آذربایجان” می داند.
علی حسینلی معاون اول رییس پارلمان آذربایجان گفت: احداث و بهره برداری از نیروگاه های برق آبی خدافری و جیز جالاس در بالاترین سطح تنظیم شده است. وی تصریح کرد: در این توافق نامه انتقال بهرهبرداری از این نیروگاه های برق به طرف سوم منع شده است.
نماینده پارلمان آذربایجان تاکید کرده است که در سال 1988 ، یک توافق دراز مدت بین اتحاد جماهیر شوروی و ایران به امضا رسید ، که براساس آن احداث نیروگاه های برق آبی خدافری و جیز جالاس پیشبینی شده است . در سال 1992 ، پروژه ها دوباره تنظیم شده اند. پس از آن که ارمنستان سرزمین های آذربایجان را اشغال کرد ، همکاری های بین آذربایجان و ایران به حالت تعلیق درآمد. در دوره بعدی ، فقط ایران روند احداث را انجام داده است.
این موضوع بارها باعث نارضایتی باکو شده است. در سال 2007 ، وزیر انرژی ایران در باکو اظهار داشت: اگر مسئله آزادسازی قلمروهای جمهوری آذربایجان در آینده نزدیک حل نشود ، ایران احداث نیروگاه برق با ارمنستان را آغاز می کند.
رسانه های آذربایجان همچنین تاکید کرده اند که رئیس جمهور جمهوری آذربایجان ضمن سفر احمدی نژاد رئیس جمهور وقت ایران به باکو ابراز نارضایتی خود را اعلام کرده است.
در اوایل سال 2009 ، رسانه های ایرانی گزارش دادند كه دولت تصمیم گرفت بودجه لازم برای خرید تجهیزات نیروگاه برق آبی را اختصاص دهد و این باعث نارضایتی جدید در آذربایجان شده است.
در اواخر فوریه 2016 ، یک ماه قبل از جنگ آوریل ، علی اف به تهران سفر کرد و توافق نامه جدیدی را امضا کرد که بر اساس آن نیروگاه های برق که توسط طرفهای ارمنی و ایرانی در قره باغ احداث می شود می توانند متعلق به جمهوری آذربایجان باشند ، اما تنها پس از بازیابی “تمامیت ارضی” آذربایجان .
در طول جنگ آوریل ، آذربایجان نتوانست کنترل بر منطقه آرتساخ را برقرار کند و ایران به احداث این نیروگاه با همکاری ساکت با طرف ارمنستان ادامه داد.
