نخست وزیر ارمنستان به روزنامهی لیبراسیون: «در چنین شرایطی مسئلهی قرهباغ کوهستانی فقط یک راهحل دارد: جدایی با هدف نجات.»

ایروان، ۱۶ اکتبر ۲۰۲۰، خبرگزاری آرمنپرس: نخستوزیر نیکول پاشینیان در مصاحبهای با روزنامهی فرانسوی لیبراسیون گفت که مسئلهی قرهباغ کوهستانی فقط یک راهحل دارد: جدایی با هدف نجات که در حقوق بینالملل آن را «جداسازی برای درمان» (Remedial Secession) مینامند. نمایندهی دفتر روابط عمومی نخست وزیر ارمنستان به آرمنپرس گفت که وی تأکید کرده است که گزینهی دیگری وجود ندارد. در غیر این صورت، در سرزمینهایی که تحت کنترل جمهوری آذربایجان باشند ارمنیان محکوم به نسلکشی، نابودی فیزیکی و پاکسازی قومی خواهند شد.
ترجمهی مصاحبهی مذکور در زیر ارائه شده است:
لیبراسیون: آقای نخستوزیر، چرا آتشبس عملی نمیشود؟
پاشینیان: زیرا در عمل، جمهوری آذربایجان آن را رد کرد. اگرچه این بیانیه بهطور مشترک تصویب شد، اما پر واضح است که ترکیه به جمهوری آذربایجان اجازهی متعهد ماندن به توافق آتشبس را نداده است. چرا که همزمان با مذاکرات آتشبس رئیسجمهور ترکیه بهطور علنی ابراز امیدواری کرد که جمهوری آذربایجان به عملیات جنگی پایان ندهد. در ارتباط با این موضوع لازم است تأکید شود که بدون دخالت ترکیه این جنگ آغاز نمیشد، زیرا ترکیه جمهوری آذربایجان را به حمله تشویق کرده است. واحدهای نظامی ترکیه در این حمله شرکت داشتند و کماکان دارند. در این عملیات جنگی نظامیان عالیرتبهی ترکیه شرکت میکنند و این ترکیه است که مزدوران و تروریستهای سوری را به جبهههای درگیری قرهباغ منتقل کرده و آنها را در حمله به قرهباغ کوهستانی شرکت داده است.
و این اتفاق تصادفی نبود. زیرا همهی این اقدامات را باید در زمینهی سیاستی که ترکیه بهویژه در ارتباط با دریای مدیترانه، سوریه، عراق، لیبی، یونان و قبرس دنبال میکند، مورد توجه قرار داد. این یک سیاست توسعهطلبانه و امپراطوریگرایانه است. ترکیه برای ادامهی سیاست خود در مورد نسلکشی ارمنیان به قفقاز جنوبی بازگشته است. و این کار را با یک هدف بسیار مشخص انجام میدهد، زیرا ارمنیان قفقاز جنوبی آخرین مانع در راه ترکیه برای ادامهی توسعه به سمت شمال، شرق و جنوب شرقی هستند.
لیبراسیون: سخنگوی وزیر دفاع ارمنستان، شوشان استپانیان در ۹ اکتبر ۲۰۲۰ اعلام کرده است که ارتش قرهباغ کوهستانی «اهداف نظامی کافیای در خط مقدم جبهه دارد». پس چرا در هنگام آتشبس، شهر گنجهی جمهوری آذربایجان را هدف قرار میدهید که در نتیجهی آن جان غیرنظامیان به خطر بیافتد؟
پاشینیان: شما می گویید «در زمان آتشبس». آتشبسی اتفاق نیافتاده است. بلکه برعکس، بعد از این توافق آتشبس، گلولهباران استپاناکرت و سایر مناطق مسکونی دو برابر شده است. و من میخواهم فقط به یک واقعیت اشاره کنم: بعد از این که تحت هیچ شرایطی، از جمله بعد از بیانیههای روئسای جمهوری کشورهایی که ریاست مشترک گروه مینسک سازمان امنیت و همکاری اروپا بهعهده دارند، حداقل گلولهباران زیرساختهای غیرنظامی، از جمله خانههای مسکونی و مناطق مسکونی روستاها متوقف نشد، ارتش دفاعی قرهباغ تصمیم گرفت که به آنها پاسخ دهد. و بعد از این پاسخ، دیگر حداقل در چند روز آتی، استپاناکرت از بمبارانها در امان ماند.
لیبراسیون: به همین دلیل در روزهای اخیر نیروهای داوطلب را برای پیوستن به جبهه فراخواندید؟
پاشینیان: بله. زیرا این فقط یک جنگ سیاسی نیست. این تلاشی برای نسلکشی ارمنیان است. و ارمنیان همانند هر ملت دیگری که در معرض خطر نسلکشی باشند، باید از خود دفاع کنند. اکنون، بهویژه در چنین شرایطی، میبینیم که مسئلهی قرهباغ کوهستانی فقط یک راهحل دارد: جدایی با هدف نجات. آنچه در حقوق بینالملل آن را «جداسازی برای درمان» (Remedial Secession) مینامند. زیرا گزینهی دیگری وجود ندارد. در سرزمینهایی که تحت کنترل جمهوری آذربایجان باشند ارمنیان محکوم به نسلکشی، نابودی فیزیکی و پاکسازی قومی خواهند شد.
لیبراسیون: شما از روسیه چه انتظاری دارید؟
پاشینیان: روسیه شریک راهبردی ارمنستان است و یکی از سه کشوری است که ریاست مشترک گروه مینسک سازمان امنیت و همکاری اروپا بهعهده دارند. ما انتظار داریم که روسیه قدمهای عملیتر و مشخصتری را برای جلوگیری از این اقدامات تهاجمی جمهوری آذربایجان و ترکیه در منطقه بردارد. و من فکر می کنم که روئسایجمهوری دو کشور دیگری که ریاست مشترک گروه مینسک سازمان امنیت و همکاری اروپا را بهعهده دارند، باید در این تلاشها به روسیه کمک کنند.
لیبراسیون: انتظار شما از فرانسه چیست؟
پاشینیان: تقریباً همین انتظار را از فرانسه نیز دارم. اما از آنجا که در منطقهی ما روسیه دسترسی بهتری دارد، معتقدم فرانسه باید روسیه را در این تلاشها حمایت و تشویق کند.
لیبراسیون: آیا ۳۰ سال پس از نقطهی آغازین این درگیریها، ارمنستان همچنان با ادامهی مذاکرات موافق است؟ تحت چه شرایطی؟
پاشینیان: ما در مسکو به آن توافق دستیافتهایم و درآن به وضوح تشریح شده است. بله قطعا ما آمادهی مذاکره هستیم. و اگر این موضوع فقط مربوط به قرهباغ بود، تاکنون مذاکرات با میانجیگری سهکشوری که ریاست مشترک گروه مینسک سازمان امنیت و همکاری اروپا را بر عهده دارند یا فقط یکی از آنها آغاز شده بود. چرا شروع نمیکنند؟ زیرا ترکیه در صدد بازتعریف منطقه و گسترش نفوذ خود در آن است.