نيكول پاشينيان نخست وزير ارمنستان روز ٣١ ماه اكتبر در مصاحبه با شبكه تلويزيونى “العربيه” اعلام كرده است كه ارامنه قره باغ كوهستانى در دوران آذربايجان شوروى در خطر نابودى بوده و به همين علت خواستار استقلال بوده اند. در ابتدا خطر اضمحلال فرهنگى ارامنه را تهديد كرده و از سال ١٩٨٨ ميلادى با فروپاشى اتحاد شوروى، مبارزه مسالمت آميز ارامنه قره باغ سركوب شده است. آنگاه از سال ١٩٩١ ميلادى حملات نظامى همه جانبه آذربايجان عليه ارامنه انجام گرفته است. آذربايجان اكنون نيز حمله به مناطق آرتساخ را ” آزادسازى” مى نامد و اين به معناى “قره باغ بدون ارامنه” است. ترجمه لفظ “آزادسازى” به معناى اخراج ارامنه از قره باغ و تهديد به نسل كشى است. اين موضوع بار ديگر ادعاى ارامنه را ثابت مى كند مبنى بر اينكه وجود قره باغ در چهارچوب آذربايجان به معناى اخراج ارامنه يا همان نسل كشى است. نخست وزير ارمنستان تأكيد كرده است فرمول “جدايى براى نجات” بهترين راه حل براى بحران قره باغ است. آذربايجان از اول جنگ اخير تا كنون شهرها و روستاهاى قره باغ را موشك باران كرده است. اكنون بر همگان روشن است، منطقه اى كه هميشه بيش از هشتاد در صد سكنه آن ارمنى بوده اند، نمى تواند در قلمرو آذربايجان باقى بماند. قره باغ كوهستانى اكنون از طرف تروريست ها و با متدهاى تروريستى مورد حمله قرار گرفته است و اين خود از نظر حقوق بين المللى، دليل ديگرى بر حق استقلال و “جدايى براى نجات” است.
