رادیو سراسری Sveriges Radio AB سوئد گزارشی را پخش کرده درباره تهاجم نظامی آذربایجان علیه آرتساخ و مشمولیت ترکیه در آن، که طی آن به بخش هایی از مصاحبه با آرمن سرکیسیان رئیس جمهور ارمنستان اشاره نموده است. خبرنگار قید کرده است: «رئیس جمهور آرمن سرکیسیان معتقد است که جامعه بین الملل بازتابی به حد کافی قاطعانه نسبت به جنگی که درگرفته نشان نمی دهد. بنا به اظهارات وی رهبران دنیا نقش ترکیه در مناقشه را دست کم می گیرند. رئیس جمهور سرکیسیان طی مصاحبه ویژه با ما تأکید دارد که اگر مشمولیت ترکیه در این روند نبود، عملیات نظامی تاکنون خاتمه یافته بود». و در ادامه به نقل از رئیس جمهور سرکیسیان اشاره می کند: «اگر موضوع صرفاً آذربایجان بود، جنگ در همان هفته دوم و سوم متوقف می شد. در اینجا موضوع تجهیزات ترکیه، پهبادها و فناوری مدرن ترکیه، جنگنده های «اف-16»، سربازان، مربیان، افسران، ژنرال های آموزش دیده ای هستند که در اصل مدیریت عملیات را در دست دارند. همه ما می دانیم که ترکیه یکی از بزرگترین ارتش های دنیا را دارد که یکی از تهاجمی ترین ارتش های دنیا است. آنها دایم در حال جنگند، در عراق، سوریه، و اکنون در اینجا. مطلوب بود که جامعه بین الملل سریع تر عمل کرده، ترکیه را تحت فشارهایی واقعی قرار می داد، زیرا این کشور منشاء بی ثباتی است. ترکیه است که به آذربایجان اجازه نمی دهد با آتش بس موافقت نماید، ترکیه است که مایل است این مناقشه ادامه یابد چون هر چقدر این مناقشه به درازا بکشد به همان میزان خودش حضوری بنیادین تر را در آذربایجان برای خود تأمین خواهد کرد». خبرنگار ضمن اشاره به این موضوع که رئیس جمهور با تجربه دیپلماتیکش، با بهره گرفتن از رابطه های بین الملل خود به جهانیان اطلاع رسانی می کند که در قره باغ چه رخ می دهد، تأکید می کند که مشمولیت ترکیه در مناقشه مسأله بسیار حساسی برای ارمنستان و ارمنیان است که خاطرات قتل عام بیش از صد سال پیش ارمنیان در امپراتوری عثمانی همچنان در ذهن آنها زنده است. بنا به اشارات خبرنگار: «اما رئیس جمهور سرکیسیان بر موضوع دیگری نیز تأکید می ورزد؛ ترکیه با سران کنونی خود سعی دارد از طریق نظامی نفوذ خود را این بار در قفقاز جنوبی گسترش دهد». وی از سخنان رئیس جمهور نقل قول می کند: «جامعه بین الملل تمایلات بسیار پرخاشجویانه ترکیه طی دهه اخیر را نادیده گرفته است. جامعه بین الملل با مجاز دانستن چنین رفتاری برای ترکیه، که امروزه مشاهده می شود، با شکست مواجه شده است. این کشور را در سوریه، در عراق و اکنون در شمال لبنان متوقف نکردند. آنها را در شرق دریای مدیترانه متوقف نکردند، زمانی که آنها تمامیت ارضی قبرس را زیر پا گذاشتند و نیمی از آن کشور را تصرف کردند متوقف نکردند. آنها تمامیت ارضی عراق و سوریه را نقض کرده اند، و اکنون هم آمده است و درباره تمامیت ارضی آذربایجان صحبت می کنند. همین است که جامعه بین الملل نادیده می گیرد، تمایلی به مشاهده آن ندارد. چطور می توان کشور عضو ناتو داشت که چنین رفتاری بروز می دهد؟ چطور می توان با کشوری مذاکره کرد که درباره تمایل برای عضویت در اتحادیه اروپا اعلام می کند اما اقداماتش کاملاً با تمامی ارزش های اروپایی در تضادند؟».
