گفتگو با مشاور رئیس ستاد کل نیروهای مسلح جمهوری ارمنستان: «این شکست نیست، جان هزاران نفر نجات یافته است»
ولادیمیر بغوسیان مشاور اونیک گاسپاریان رئیس ستاد کل نیروهای مسلح جمهوری ارمنستان طی گفتگو با «آرمنیا اسپوتنیک» تشریح نموده است که چرا ریاست نظامی کشور تصمیم گرفته است که ادامه عملیات جنگی در آرتساخ چشم اندازی ندارد و به نخست وزیر توصیه کرده است جنگ با شرایط غیرسودمند برای طرف ارمنی متوقف شود. بنا به اظهارات وی از همان آغاز جنگ در بالاترین سطح سیاسی متناوباً مشاوره هایی جریان داشته اند. ارتش ارمنی در این بستر برای بار دیگر نام خود را با حروف طلایی در تاریخ ثبت نمود. ولادیمیر بغوسیان اظهار داشت: «این بار در آرتساخ حجم بی سابقه ای از نیروها و فناوری های دشمن مواجه شدیم. در جناح مخالف ما نه تنها یگان های ویژه ترکیه می جنگیدند، بلکه با تأمین مالی و فناوری های ترکیه، همچنین مزدورانی از خاور نزدیک و آفریقا در این جنگ شرکت داشتند. در مکالمات راداری ثبت شده مکالمات چچنی نیز مطرح شده اند. بدیهی است که اینها مهاجمینی هستند که به موقع از پیگردها در قفقاز شمالی گریخته و در اردوگاه های تروریست های سوریه مسکن گزیده اند. فناوری های مدرن جنگ هیبریدی بکار گرفته شده اند. همچنین باید مدنظر داشت که بدلیل اپیدمی مرزها بسته اند و محدودیت هایی از نظر ارتباطات هوایی عمل می کنند. در حالی که آذربایجان همچنان از کشورهای دیگر تسلیحات دریافت می کرد، از جمله از اوکراین. تعداد کمی مطلعند که ارتش با چه تجهیزات عظیمی مواجه شده است. بحث درباره گروه ائتلافی است که در آن تلفات در نظر گرفته نمی شد و در مجموعه تسلیحاتی خود پهبادهای نسل پنجم را شامل می شد. ارتش ما در شرایط محاصره ارمنستان از نظر مراودات حمل و نقلی و در بستر ارسال هایی که از ترکیه به آذربایجان صورت می گرفت، 44 روز این حمله را مهار کرده است. دشمن حمله می کرد، به عقب رانده می شد، تلفات جانی عظیمی را متحمل می شد، اما تلفات به حساب گرفته نمی شد. مهاجمینی از ترکیه، پاکستان و شماری از دیگر کشورها، مشاهده می شود که ما با چه چیزی سر و کار داشتیم». بغوسیان در اشاره به اقدامات ترکیه در تحریک جنگ قید کرد: «در سطحی جهانی این جنگ را شماری از کشورهای ذینفع طراحی کرده بودند، خود آنها هم آن را محقق ساخته اند. کشور همسایه ما ترکیه دارای برنامه پان ترکیستی مربوطه است و اگر ترکیه ایده تحقق چنین جنگی را داشته، به هر نحوی در این زمینه اقدام می کرد. این بحث متفاوتی است که اروپای متمدن از این امر مطلع بوده که تروریست ها از خاور نزدیک، آفریقا، افغانستان به آذربایجان رخنه می کنند اما اقدامات متقابلی در پاسخ انجام نگرفت. دقت کنید که اردوغان طی سال های اخیر به هیچ کس حساب پس نمی داد، نه به ایالات متحده آمریکا، نه به اروپا. ترکیه «پاباز» نشسته است. مشکلاتی در سوریه، لیبی، دریای مدیترانه شرقی، با اروپا دارد، و همچنین با مسایل داخلی درگیر است. اردوغان نیاز به سکویی داشت که نظرش را در آنجا به حساب می گرفتند. و آن را در پایگاه مناقشه قره باغ پیدا کرد. ترکیه فرض بر این داشت که برای ارمنستان هیچ کس بطور جدی درگیر جنگ نخواهد شد و اینکه مقاومت خاصی هم بعمل نخواهد آمد. بدین منظور ترکیه بطور کامل آذربایجان را تابع خود ساخت».
