روزنامه “جمهوری ارمنستان” در یکی از مقاله های خود می نویسد : پس از جنگ دوم آرتساخ حالات طرفدار ترکیه قویتر شد. اگر پیش از آن ایده “یک ملت ، دو کشور” در روابط آنکارا و باکو ایجاد شده بود ، در دوره پس از جنگ ، سعی بر این است که استقبال از چشم انداز “یک ملت ، یک کشور” آزمایش شود.
با وجود همه اینها ، هر چقدر آنها امروز با کمک “برادر بزرگ” و چشم انداز تقویت و توسعه “پیروزی” مجذوب آذربایجان شوند ، با این وجود ، دیکتاتورها به سختی توافق می کنند که قدرت را تقسیم کنند. طبعاً چنین روحیه هایی به تحکیم جامعه و شکل گیری هویت ملی وجود ندارد ، اما هدف این نیست که حداقل برای دولت فعلی آذربایجان ادغام شود.
در همین حال ، طرف ترکیه یک سیاست گسترده را دنبال می کند تا احساسات طرفدار ترکیه را عمیق تر و خدشه ناپذیرتر کند. هر تغییری با آموزش نسل جوان با ایده ها و ارزش های مورد نیاز آغاز می شود.
