امروز سالروز جنگ 44 روزه آرتساخ است.
یک سال پیش ، در چنین روزی ، صبح زود 27 سپتامبر ، ساعت 7:10 صبح ، اولین خبر از آرتساخ آمد که آذربایجان حمله هوایی را آغاز کرده است.
این خصومت ها در سراسر خط تماس آذربایجان-آرتساخ و همچنین در برخی از نقاط خط تماس ارمنستان-آذربایجان صورت گرفت.
در ارمنستان و آرتساخ وضعیت نظامی و بسیج عمومی اعلام شد .
44 روز بعد ، در 10 نوامبر 2020 ، توافقنامه صلح با میانجیگری مستقیم فدراسیون روسیه امضا شد ، که بر اساس آن بیشتر سرزمین جمهوری آرتساخ تحت کنترل آذربایجان قرار گرفت. همه مناطق خارج از قلمرو جمهوری قره باغ سابق ، به جز کریدور لاچین ، شهر شوشی ، بیشتر منطقه هادروت ، برخی از روستاهای منطقه عسکران-مارتاکرت و مرزهای آرتساخ توسط نیروهای صلحبان روسی محافظت می شود.
3777 نفر در نتیجه جنگ 44 روزه جان باختند. به گفته نیکول پاشینیان ، نخست وزیر جمهوری ارمنستان ، 3702 نفر از آنها سرباز و 75 نفر غیرنظامی هستند .
بر اساس آخرین داده های سرویس اضطراری دولتی جمهوری آرتساخ ، پس از آتش بس ، تاکنون 1670 بقایا پیدا شده است. عملیات جستجو در سرزمین های اشغالی آرتساخ تاکنون ادامه دارد.
در طول جنگ ، جمهوری آذربایجان از کل زرادخانه خود از پهپاد ها ، تجهیزات پیشرفته ، استفاده وسیع از ارتش از توپخانه سنگین و اعلامیه رسمی در زمینه اطلاعات استفاده کرد. این جنگ نسل 5 نام داشت و از نظر شدت خصومت ها ، حجم تجهیزات با جنگ عراق ( عراق و آمریکا) سال 2003 مقایسه شد.
ترکیه آشکارا به آذربایجان کمک نظامی کرده است. تروریست های مزدور از سوریه در نبرد علیه جوانان ارمنی جنگیده اند.
بسیاری از کشورها – سازمان های بین المللی – این جنگ را به شدت محکوم کرده و از طرفین خواسته اند که فوراً آتش بس و مذاکرات سازنده را از سر بگیرند.
یک سال بعد ، مسأله وضعیت آرتساخ حل نشد. آذربایجان و ترکیه برای عادی سازی روابط با ارمنستان پیش شرط هایی را تعیین کردند.
دولت ارمنستان اما با برقراری ثبات و فضای پایدار صلح در منطقه موافق است.
دیروز ، مراسم راهپیمایی با مشعل در شهرهای ارمنستان و آرتساخ به یاد شهدای جنگ 44 روزه آرتساخ برگزار شد.
