الهام علی اف در نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد بیان کرده است که آماده “صلح” اما به شرط گشایش “کریدور زنگزور” است. قبل از این اردوغان چنین اولتیماتومی را مطرح کرده بود و در مورد “سیگنال های مثبت” پاشینیان صحبت می کرد.
علی اف در سخنرانی خود در سازمان ملل متحد اذعان کرد که “مناقشهرا با زور” با نقض فاحش اصول حقوق بین الملل حل کرده است. علی اف همچنین از جامعه جهانی خواست از واژه ” قره باغ کوهستانی” استفاده نکنند. وی گفت: “هیچ واحد اداری دیگری در آذربایجان به نام قره باغ وجود ندارد. با فرمان ریاست جمهوری در 7 ژوئیه سال 2021 ما مناطق اقتصادی قره باغ و زنگزور شرقی را ایجاد کرده ایم.”
علی اف می داند که نمی تواند نام قره باغ را پاک کند. فرمان وی در 7 ژوئیه به به “منطقه بندی” اقتصادی نه تقسیم اداری-سرزمینی اشاره می کند. بازیگران اصلی بین المللی به غیر از روسیه و ترکیه قره باغ را “بخشی از تمامیت ارضی آذربایجان” نمی شناسند. جامعه بین المللی از باکو می خواهد که مذاکرات را در چارچوب گروه مینسک سازمان امنیت و همکاری اروپا از سر بگیرد که مستقیماً “تمامیت ارضی آذربایجان” را از دیدگاه علی اف زیر سوال می برد.
این “تمامیت ارضی” کاملاً به امضای ارمنستان و در اجرای تصمیم اتحاد مجدد آرتساخ با ارمنستان بستگی دارد.
کنگره آمریکا اصلاحاتی را تصویب کرده است که تحقیقات در مورد جنایات جنگی آذربایجان و ترکیه، مشارکت تروریست ها و مزدوران در جنگ 2020 را در دستور کار قرار می دهد. 180 روز برای تحقیقات در نظر گرفته شده است، بعداز آن، در صورت وجود شواهد، تحریم ها دنبال می شوند. و خود علی اف شواهدی را ارائه می دهد و از تریبون سازمان ملل متحد بیان می کند که خودش مناقشه را با زور حل کرده است. ارمنستان فرصت رساندن موضوعات خود به بالاترین سطح بین المللی را دارد. علی اف تاکید می کند که بدون به رسمیت شناختن “راهرو” یا “تمامیت ارضی” این عملیات نظامی گران قیمت و ده ها هزار قربانی می توانند بی معنی شوند. نمایندگان پارلمان قزاقستان را می توان به شوشی و معاون وزیر خارجه ایران را به آکنا برد، اما این چیزی را تغییر نخواهد داد.
