گاریک میساکیان ، ایران شناس ارمنی در برنامه اسپوتنیک ارمنستان به تاثیر جنگ 44 روزه آرتساخ بر ایران ، موقعیت آن کشور در طول درگیری و در دوران پس از جنگ اشاره کرد.
به گفته وی با توجه به نشریات و اطلاعیه ها ، ماهیت وسیع عملیات نظامی در جبهه آرتساخ برای ایران غیره منتظره بود ، همچنان دوره و پایان جنگ 44 روزه ، زیرا ایران نیز بر این عقیده بود که ارتش ارمنستان یکی از کارآمدترین ارتش در منطقه است.
به نظر وی ، وضعیت از نظر شکل گیری یک محور کاملاً پان ترکی برای ایران پس از جنگ پیچیده تر شده است. بی طرفی طرف ایرانی در طول جنگ و اظهارات متوازن از این نظر است که مناقشه قره باغ در حوزه نفوذ روسیه است ، بنابراین تهران نمی خواست روابط همسایگی خوب با روسیه را مختل کرده و وارد رویارویی شود. با این حال ، پس از دخالت ترکیه در قفقاز ، نگرانی در ایران افزایش یافت.
ارزیابی تهدیدهای ناشی به مرزهای رسمی ایران با سازماندهی عملیات نظامی اخیر همراه است ، یعنی طرف ایرانی خطر نفوذ ترکیه بر آذربایجان را احساس می کند ، بنابراین توانایی های مهار کننده و پیشگیرانه خود را نشان می دهد.
به گفته میساکیان ، تهران هرگز روابط همسایگی خوب خود را با ارمنستان و آذربایجان پنهان نکرده است . میساکیان در مورد اینکه چرا ایران برای مقابله با ترکیه وارد مرحله آرتساخ نشد ، همانطور که در لبنان ، سوریه ، عراق و لیبی وارد شد ، گفت که ایران ابتدا دعوت نشده است. علاوه بر این ، ایران رئیس گروه مینسک سازمان امنیت و همکاری اروپا نبود و نمی خواست در کار چارچوب موجود دخالت کند و مانع روند مذاکره شود.
به گفته این کارشناس ایرانی ، سنت های دیپلماسی نظامی تهران در عمل نشان می دهد که این کشور هرگز برای چشم انداز کوتاه مدت تصمیم نمی گیرد ، اگر در مرزهای خود تنش ایجاد شود ، بلافاصله مخالفت می کند. مداخله شدید طرف ایرانی تنها در صورتی امکان پذیر است که آنها بخواهند قسمت سینیک را از ایران جدا کنند. این خط قرمزی است که بارها اظهارات کافی درباره آن بیان شده است.
