علیرغم لفاظی بی قید و بند دیکتاتور باکو آذربایجان با چالش های متعددی روبرو است که بلافاصله بعد از پایان سرخوشی در این کشور دنبال شده است. این مطلب را وارطان وسکانیان کارشناس مسایل ایران در صفحه فیس بوک خود نوشته است.
وی به ویژه تاکید کرده است: “بدیهی است که افزایش چشمگیر نفوذ نظامی-سیاسی محور به اصطلاح اخوان (برادران مسلمان) در شخص ترکیه و پاکستان به طور سنتی باعث ایجاد تنش های داخلی در آذربایجان که جمعیت شیعه دارد شده است به ویژه در مناطقی که سنگرهای اسلام شیعه هستند، مانند آبشرون یا تالیشستان در خارج از باکو که منجر به افزایش شکاف بین جمعیت طرفدار ترکیه و طرفدار ایرانی می شود.
فشار خارجی نسبتاً فعال ایران بر دیکتاتور باکو کمک می کند، که با سیاست “شلاق و شیرینی” با نقش بسیار واضح انجام می شود. تقریباً با همین سیاست، فشار بر آذربایجان از سوی روسیه افزایش یافته است، اگرچه در داخل این کشور گروه های حامی یا حامی قابل توجهی ندارد، اما ، در شخص نیروهای حافظ صلح مستقر در آرتساخ (یعنی پایگاه نظامی) دارای اهرم نفوذ فعال و جدی است.
به طرز متناقضی ، تقریباً نامحدود بودن نفوذ ترکیه از دست دادن برخی از حاکمیت آذربایجان در میان حامیان دیکتاتور باکو، رهبری سیاسی اسرائیل نمی تواند اشتیاق ایجاد کند که در حال حاضر برای حفظ نفوذ خود باید به طور جدی با رژیم اردوغان رقابت کند.
اگر موضوعات موجود در روابط با برخی از کشورهای عضو اتحادیه اروپا و ایالات متحده را نیز به این موارد اضافه کنیم، سپس دیکتاتور باکو، به زبان تصویری، اغلب مجبور است نقش بند باز را داشته باشد که در حالی که روی طناب ظریف داخلی و بین المللی تکان می خورد، سعی می کند با حرکات نامنظم زبان تعادل خود را حفظ کند.
