وقتی جلسات سطح بالا میان وزرای امور خارجه یا سران کشورها برنامه ریزی شده بود آذربایجان همیشه به تحریکات متوسل شده است. این مطلب را سورن سارگسیان، کارشناس علوم سیاسی در گفتگو با اسپوتنیک آرمنیا وضعیت ایجاد شده در روزهای اخیر را تجزیه و تحلیل می کند.
به گفته این دانشمند سیاسی با چنین تحریکاتی آذربایجان به روسیه به عنوان دولتی که ماموریت حافظ صلح را انجام می دهد پیام می دهد و سعی می کند بفهماند که صاحب موقعیت است و خودش تصمیم خواهد گرفت که آینده بقیه مناطق قره باغ چگونه باید باشد.
با این اقدامات سعی می کنند ارامنه آرتساخ را بترساند و آنها را از آرتساخ اخراج کنند. این پیام خطاب به روسای مشترک گروه مینسک است ، زیرا آنها اخیرا با اظهارات نسبتاً تند و ادعا کردند که مسأله وضعیت آرتساخ مورد بحث قرار خواهد گرفت به این معنی که این مسئله هنوز حل نشده است.
سارگسیان گفت: “آذربایجان همچنین تلاش می کند نشان دهد که با حمایت ترکیه در منطقه می تواند نه فقط ماموریت صلحبان روسیه، بلکه روسای مشترک گروه مینسک و ایران را به چالش بکشد که در حال حاضر نیروهای مسلح خود را در مرز ایران و آذربایجان مستقر کرده است.”
مدیر مرکز مطالعات آمریکایی ارمنی گفت: “استراتژی جدید امنیت ملی باید توسعه داده شود. وضعیت بین المللی منطقه ما تا حدودی برای ما مناسب است زیرا با در نظر گرفتن فعالیت ایران و هند می توانیم کارهای زیادی انجام دهیم.”
به گفته سارگسیان ما باید مهمترین اصل مأموریت حفظ صلح را در نظر بگیریم و اگر روسیه می خواهد در آینده در منطقه حضور داشته باشد، باید ابزارهای لازم را پیدا کند. علاوه بر این راه های مختلفی برای استقرار در جمهوری آرتساخ وجود دارد: به رسمیت شناختن آرتساخ، اسکان مجدد آذربایجان توسط شهروندان روسی.
