دانشمندان علوم سیاسی ارمنستان در مورد این که آیا ارمنستان باید به پلت فرم همکاری منطقه ای “3 + 3” در قفقاز جنوبی بپیوندد نظرات متناقضی دارند. به گزارش “آرمنپرس”، گاریک کریان، کارشناس مسائل سیاسی معتقد است که ارمنستان برای خروج از انزوای منطقه ای و یافتن راهی برای همزیستی با کشورهای همسایه از جمله ترکیه و آذربایجان باید در قالب مذاکرات “3+3” شرکت کند.
به گفته روبن صافراستیان کارشناس مسایل ترکیه، پلت فرم همکاری “3 + 3” برای ارمنستان نامطلوب تر از مذاکرات سه جانبه ارمنستان، روسیه و آذربایجان است، روند مذاکرات تحت نظارت گروه مینسک سازمان امنیت و همکاری اروپا است.
با اشاره به این سؤال که آیا ابتکار “3+3” اردوغان رئیس جمهور ترکیه و علی اف رئیس جمهور آذربایجان از نتایج جنگی که آنها در سال 2020 در آرتساخ به راه انداختند برای رفع وضعیت جدید در منطقه حاصل شد؟ روبن صافراستیان گفت: “بله، در واقع این ابتکار ترکیه است.”
علاوه بر این، این اولین مورد نیست. صافراستیان یادآور شد که در سال 2008 در ماه اوگوست، زمانی که جنگ کوتاه مدت روسیه و گرجستان در اوستیای جنوبی و آبخازیا آغاز شد، رجب طیب اردوغان، نخست وزیر وقت ترکیه، با ابتکار ایجاد “سکوی ثبات و همکاری قفقاز” به مسکو سفر کرد، که روسیه آن را جدی نگرفت.
اما امروز وضعیت تغییر کرده است. به گفته صافراستیان، دلیل دیگر موافقت روسیه با پیوستن به “3+3″، تمایل به حذف غرب از امور منطقه است. و ترکیه نیز به نوبه خود، همانطور که روبن صافراستیان متقاعد شده است، بازی دوگانه با غرب روسیه انجام می دهد و از یک طرف با مسکو همکاری می کند و نفوذ خود را در منطقه گسترش می دهد. اما از سوی دیگر متحدان غربی خود را متقاعد می کند که نماینده غرب در این منطقه است.
در مورد حضور دیگر بازیکن بزرگ ایران در “3+3″، به گفته روبن صافراستیان، نکته مهم تهران در این سکو این است که فرصت ورود به یک فرآیند را پیدا کند. در جایی که غرب وجود ندارد، نقش خود را در اینجا از نظر ژئوپلیتیک مجدداً تأیید کند.
در مورد مشارکت گرجستان، به گفته گاریک کریان، کارشناس علوم سیاسی، دلیل اصلی امتناع طرف گرجی این است که این کشور متحد غرب است. و هیچ بازیگر ژئوپلیتیک غربی در قالب”3 + 3″ وجود ندارد. و معلوم می شود که “3 + 3” پس از امتناع گرجستان به “3 + 3-1” تبدیل می شود.
