جیمز وارلیک در مورد موضوع قره باغ کوهستانی

برقراری ارتباط مستقیم میان سران ارمنستان و آذربایجان صرف نظر از چارچوب های جلسه در اولویت قرار دارد. به گزارش “آرمنپرس” این مطلب را جیمز وارلیک، رئیس سابق گروه مینسک سازمان امنیت و همکاری اروپا در مصاحبه با “صدای آمریکا” بیان کرده است. وی تاکید کرده است که موضوع وضعیت قره باغ کوهستانی در اولویت است، نمی توان آن را با پایان جنگ حل شده تلقی کرد، بدون حل و فصل نمی توان در مورد ثبات پایدار صحبت کرد. جیمز وارلیک خاطرنشان کرده است که طرفین اکنون در تلاش برای ایجاد اعتماد متقابل در گام های کوچک هستند. در این زمینه می توان بازگشت اخیر اسرا از آذربایجان به ارمنستان و انتقال نقشه های میدان های مین توسط ارمنستان را مورد توجه قرار داد.
وی گفت: “مهمترین موضوع در مسئله قره باغ وضعیت است و من فکر می کنم که روسای مشترک گروه مینسک سازمان امنیت و همکاری اروپا همچنان نقش مهمی در حل این موضوع ایفا می کنند. من می دانم که روسیه مسائل زیادی را بر عهده گرفته است، اما معتقدم که روسای مشترک، سازمان امنیت و همکاری اروپا و ایالات متحده باید فعال باشند و برای حل یکباره این موضوع جهانی تلاش کنند. فقط در این صورت به ثبات در منطقه دست خواهیم یافت. ما نباید فکر کنیم که مسئله قره باغ با جنگ حل و فصل شده است.”
جیمز وارلیک با اشاره به اینکه ایالات متحده آمریکا روابط تنگاتنگ و دوستانه با ارمنستان دارد، تاکید کرده است که واشنگتن در روابط با آذربایجان نیز منافعی دارد. خصومت های جدید بر سر قره باغ کوهستانی می تواند به منافع همه ضربه بزند.
وی گفت: “بنابراین، یکی از مسائلی که ایالات متحده باید بسیار جدی بگیرد، ایجاد روند صلح، حل و فصل واقعی موضوعات موجود است. این فرآیند طولانی خواهد بود، اما این تنها راه است. هیچ پیروزی سریعی در اینجا برای کسی وجود نخواهد داشت”.
وارلیک در مورد دیدارهای پاشینیان و علی اف تاکید کرد که مهم این است که طرفین با یکدیگر چهره به چهره ملاقات کنند و اینکه در چه قالبی می باشد موضوع فرعی است.
وارلیک گفت: “ما می دانیم که آن جلسات چگونه پیش می رود. فقط در موارد نادر آنها راهگشا هستند. امید ما این است که گفتوگوی مستقیمی میان رهبران وجود داشته باشد، آنها در مورد اختلافات با یکدیگر بحث کنند، مستقیماً با یکدیگر صحبت کنند. ما نمی خواهیم وضعیتی را مشاهده کنیم که تنها ارتباط درگیری مسلحانه باشد.”
وی یادآور می شود که قبل از جنگ 44 روزه، ارتباط رهبران به طور کامل قطع شده بود.