ارمنستان می تواند تبدیل به کشور ترانزیت گاز از آذربایجان شود، اما باید شرایط خود را تعیین کند

ارمنستان می تواند از طریق مغری به کشور ترانزیت گاز برای ترکمنستان و آذربایجان تبدیل شود، اما این کشور باید تمام زیرساخت های ترانزیتی در قلمرو ارمنستان را در اختیار داشته باشد.

این مطلب را آرا کاریان، کاندیدای علوم اقتصادی، هماهنگ کننده پلتفرم تحقیقات اقتصادی تطبیقی ​​ماوراء قفقاز، ایران و آسیای صغیر در دانشگاه ارمنی-روسی در طی کنفرانس مطبوعاتی در مرکز چند رسانه ای بین المللی اسپوتنیک آرمنیا بیان کرده است.

وی یادآور شد: آذربایجان و ترکمنستان بر سر توسعه معدن مورد مناقشه “دوستلوک” در دریای خزر (که روابط دو کشور از مدت ها قبل متشنج بوده است) توافق دارند.

اکنون پیش شرط هایی وجود دارد که حجم زیادی از گاز ترکمنستان از طریق خطوط لوله موجود از طریق قفقاز جنوبی (باکو – تفلیس – ارزروم) و سپس خطوط لوله ترانس آناتولی (TANAP) و ترانس آدریاتیک (TAP) به اروپا منتقل شود.

کاریان تصریح کرد: آذربایجان به تنهایی بازیگر کوچکی در بازار گاز اروپا است، اما اگر ترکمنستان موافق باشد گاز خود را از این مسیر ارسال کند، وضعیت تغییر خواهد کرد.

کاریان تاکید کرد: طبیعتاً روحیات سیاسی عمدتاً توسط جریان انرژی تعیین می شود و این به طور مستقیم به وضعیت قفقاز جنوبی اشاره دارد. به همین دلیل اگر آذربایجان به ساخت خط لوله گاز به نخجوان از طریق آراکس ادامه دهد، ارمنستان می تواند با آن موافقت کند، اما به شرطی که بخش خود را از طریق مغری بسازد و جریان گاز از قلمرو جمهوری ارمنستان را کنترل کند. همین امر در مورد ترانزیت برق است. خطوط فشار قوی از ایران به ارمنستان – گرجستان کریدور انرژی روسیه – گرجستان – ارمنستان – ایران ایجاد می کند.

وی گفت: ترانزیت منابع انرژی ارمنستان را برای قدرت های جهانی جذاب تر می کند، زیرا منافع مالی قابل توجهی در ارتباط با آن وجود خواهد داشت.