نام بسیاری از چهره ها در ایجاد کشور آذربایجان در هم تنیده شد. داویت بابایان وزیر امور خارجه قره باغ کوهستانی در پاسخ به این سوال که اگر “اوکراین به نام ولادیمیر ایلیچ لنین نامگذاری شده است”، آیا می توان تصور کرد که “آذربایجان به نام ژوزف استالین نامگذاری شده است؟”.
نام چند چهره در اینجا در هم تنیده شده است. شباهت های زیادی با اوکراین وجود دارد. تفاوت این است که، با این حال، اوکراینی ها و روس ها بخشی از یک مردم هستند. اشتباهات ژئوپلیتیک ملی به این واقعیت منجر شد که بخش‌هایی از منطقه زمانی متحد قومی-سیاسی با هم دشمن شدند.
موضوع در آرتساخ پیچیده تر است. ارامنه آرتساخ در ساختار سیاسی خارجی قرار گرفتند. دولت آذربایجان نیز به صورت مصنوعی تاسیس شد.
آن توسط امپراتوری عثمانی- ترکیه ایجاد شد، رهبران آن نیز ترک های جوان بودند که نسل کشی ارامنه، آشوری ها، یونانی ها، ایزدی ها و کردها را سازماندهی کردند. آنها آذربایجان را برای اهداف مختلف سیاسی به طور مصنوعی تاسیس کردند. بعد یکی از جمهوری‌های تشکیل دهندهٔ اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی بود. میکویان در اینجا نقش مهمی را ایفا کرد که از نظر ژئوپلیتیک نیاز به ایجاد اتحاد جماهیر شوروی آذربایجان و وجود آن را به عنوان پاسگاه کلیدی انقلاب در شرق اثبات کرد. تصمیم نهایی توسط استالین، لنین و ارجونیکیدزه گرفته شد.
پدر مردم آذربایجان را می توان ژوزف استالین دانست. با “تصمیم داوطلبانه” وی بود که مردم آذربایجان در سال 1936 به وجود آمدند.
قبل از آن آذربایجان تنها جمهوری اتحاد جماهیر شوروی بود که که نام آن از مردم گرفته نشده است، زیرا آذربایجانی ها در آنجا وجود نداشتند. در آذربایجان آن زمان اکثریت جمعیت یعنی حدود 50 درصد را ترک ها تشکیل می دادند. مردم آذربایجان اینگونه به وجود آمدند. بابایان تاکید کرد: “این روند هنوز به پایان نرسیده است که یکی از دلایل اصلی حل نشدن مناقشه آذربایجان و قره باغ و ایدئولوژی شوونیستی و نازی در آذربایجان است.”
