واهاگن خاچاتوریان در داووس در مورد جنگ 44 روزه و مرزهای بسته ارمنستان صحبت کرده است

واهاگن خاچاتوریان رئیس جمهور ارمنستان در چارچوب مجمع جهانی اقتصاد در داووس سخنران اصلی میزگرد “بهای زندگی در بحران” بود.
خاچاتوریان با ارائه تجربیات و مسیر گذشته ارمنستان به ویژه در سخنرانی خود گفت: ” ارمنستان تا کنون مرتباً در بحران هایی قرار می گیرد که در تلاش است با به روشی منحصر به فرد بر آن غلبه کند.
ما مرزهای بسته ای داریم، این تاثیر بسزایی بر کیفیت زندگی ما دارد. ما در مورد ترکیه و آذربایجان صحبت می کنیم. ما مناقشه حل نشده قره باغ کوهستانی را داریم که ما را در درگیری دائمی با همسایه خود آذربایجان نگه می دارد.
یک سال و نیم پیش جنگ 44 روزه آذربایجان خسارات جانی و مادی سنگینی به ما وارد کرد. جنگ تنها پس از مداخله روسیه متوقف شد. ما اکنون در بحران جدید هستیم، اما می توانیم بر آن غلبه کنیم زیرا اصول دموکراتیکی که اتخاذ کردهایم به ما این امکان را می دهد.
مهمترین چیز روابط بین دولت و جامعه است. چقدر جامعه به دولت اعتماد دارد و دولت چقدر مشکلات جامعه خود را درک می کند. اگر گفتگویی بین آنها وجود دارد، بعد مشکل فقر حل میشه، احتمال وقوع بحران جدید کاهش می یابد، کشور با ثبات تر و قابل مدیریت تر می شود.
مهمترین از همه این است که به اصول خیانت نکنیم. تجربه کشور ما این را نشان می دهد. از سال 2000 تا 2018، کشور ما ارزش های دموکراتیک را کنار گذاشته بود. در سال 2018 انقلاب مخملی رخ داد، در نتیجه دولت جوان به قدرت رسید، زندگی جدیدی به همه حوزه ها داد، تجارت احساس آزادی کرد، مردم احساس آزادی کردند، مردم توانستند تجارت آزاد انجام دهند، هیچ کس نمی توانست آنها را متوقف کند، تقاضای پول کند، به نیروهای سیاسی فرصت داده شد تا در شرایط برابر در انتخابات شرکت کنند. سال بعد رشد اقتصادی 7.5 درصد بود.
بازرگانان متقاعد شده بودند که دولت بر اساس قوانین بازی موقت با آنها کار نمی کند، بلکه طبق قوانین و مقررات تصویب شده که مستلزم پرداخت مالیات های تکلیفی و انجام برخی از تعهدات اجتماعی است، کار می کند. ریشه کن کردن فساد به انگیزه بزرگی تبدیل شد.
وقتی تمام پولی که در کشورها خرج می شود به دست مردمی برسد که به آن نیاز دارند، فقر و خطرات کاهش می یابد و همه چیز قابل کنترل تر می شود. و اگر به گروهی از مردم برسد که فقط از آن برای ماندن در قدرت استفاده می کنند، پر از درگیری های بزرگ است.
البته انگیزه های سیاسی وجود دارد که در بسیاری از موارد نادیده گرفته می شود، اما به نظر من این راه حل درستی در چنین مواردی نیست. بهتر است صادق، صمیمانه، به خصوص با مردم که می خواهید به آنها کمک کنید، در همه این برنامه ها با آنها شرکت کنید.