غرب و روسیه، به ویژه آمریکا و روسیه، حل و فصل مناقشه قره باغ را متفاوت می بینند. این مطلب را آلکساندر ایسکندریان، رئیس انستیتو قفقاز، کارشناس علوم سیاسی در گفتگو با “نیوز ای ام” بیان کرده است.
وی گفت: امروز تصور کار هماهنگ ایالات متحده و فدراسیون روسیه سخت است. این بستگی به قفقاز جنوبی ندارد، به درگیری پیرامون اوکراین و سطح تنش بین روسیه و غرب مربوط می شود.
ایسکندریان معتقد است که اتحادیه اروپا نمی تواند رقیب جدی روسیه در موضوع ای باشد که روسیه در منطقه انجام می دهد. روسیه قدرت منطقه ای است که به هر دو طرف درگیری سلاح می فروشد. نیروهای حافظ صلح آن امنیت فیزیکی مردم جمهوری قره باغ کوهستانی را تضمین می کنند. اتحادیه اروپا نمی تواند این نقش را در زمینه امنیتی ایفا کند. اتحادیه اروپا امنیت ندارد، امنیت خود را از ناتو می گیرد، مصرف کننده، نه تامین کننده امنیت است.
بنابراین اتحادیه اروپا نمی تواند تهدیدی برای هر کاری که روسیه در منطقه انجام می دهد باشد. بر این اساس، قالب اتحادیه اروپا-ارمنستان-آذربایجان و روسیه-ارمنستان-آذربایجان متفاوت است. بنابراین، بعید است که روسیه بتواند اتحادیه اروپا را کاملاً خارج کند و بالعکس.
آذربایجان بیان می کند که اصلا حاضر نیست در مورد قره باغ صحبت کند، می گوید قره باغ کوهستانی وجود ندارد. ایسکندریان می گوید: “من هیچ فعالیت ماوراء طبیعی اتحادیه اروپا را نمی بینم. وضعیتی که گروه مینسک در آن کار می کرد و تلاش می کرد موضوع را در پارادایمی که قرار بود حل کند، با جنگ دوم قره باغ برطرف شد.”
گروه مینسک سازمان امنیت و همکاری اروپا واقعاً کار نمی کند، اما به طور رسمی وجود دارد، احیای آن در آینده منتفی نیست. اگر فرصتی برای همکاری آمریکا و روسیه وجود داشته باشد، این امکان وجود دارد.
قفقاز جنوبی بین ایران و روسیه نزدیک ترکیه و نه چندان دور از خاورمیانه، بین دریای سیاه و خزر در مسیر ارتباطات مختلف قرار دارد. علاوه بر این یکی از بزرگترین مناطق جهان از نظر تامین تسلیحات متعارف است. بنابراین توجه بازیکنان جهان به آن کاملاً طبیعی است. اما آن با تمرکز بر چین و اوکراین و آنچه در اطراف آن اتفاق می افتد افزایش نمی یابد، بلکه کاهش می یابد.”
