با قضاوت بر اساس آخرین بیانیه های مقامات ارمنستان، نگرانی هایی در ایروان در مورد فرآیند عادی سازی روابط با ترکیه به وجود آمده است. این مطلب را ویکتور نادین رایفسکی، مدیر مؤسسه تحقیقات سیاسی و اجتماعی منطقه دریای سیاه-خزر، محقق ارشد آکادمی علوم روسیه، ترک شناس در گفتگو با “آرم اینفو” بیان کرد.
وی گفت: “در مرحله اولیه این روند، توهمات ناشی از نتیجه جنگ 44 روزه در ارمنستان وجود داشت که طبق آن ترکیه پس از از بین رفتن پیش شرط اصلی یعنی بازگرداندن اراضی به آذربایجان، اقدام به رفع انسداد مرزها خواهد کرد. در ایروان امیدوار بودند که عادی سازی روابط با آنکارا به تضعیف نفوذ باکو بر آن کمک کند.”
به گفته وی با این حال در آنکارا و باکو آنها بر اساس محاسبات استراتژیک خود هدایت می شوند. آنها به خوبی درک می کنند که با گشایش مرز بلافاصله پس از آن راه حل مثبتی در مورد وضعیت آرتساخ و ارتباطات از طریق خاک ارمنستان به دست نمی آورند.
علاوه بر این ترکیه دلیل قانع کننده ای برای ادامه محاصره ارمنستان ندارد. از این نظر آنکارا به نوعی “گروگان” سیاست باکو در این زمینه است. سیاستی که هدف آن حل موضوع وضعیت قره باغ کوهستانی به نفع آذربایجان و دستیابی به کریدور از طریق قلمرو ارمنستان به نخجوان بود.
وی در مورد سیاست فعلی ترکیه، آن را در جهت منافع ملی عنوان کرد. آن متحد سرسخت ناتو است و تلاش می کند همیشه آن را نشان دهد، از سوی دیگر، رجب اردوغان بارها از تمام محدودیت های تعیین شده توسط واشنگتن فراتر می رود. و ترکیه در زمان اردوغان شروع به اجرای سیاست فعال تری کرد که هم غرب و هم شرق را هدف قرار می دهد. کودتای 2016 کمک زیادی به آن کرد، که در آن آنکارا واشنگتن را مقصر دانست.
رایفسکی گفت: “امروزه در سیاست خارجی ترکیه سه تاکید آشکار وجود دارد. اول از همه شعله ور شدن احساسات پان ترکیستی به منظور متحد ساختن همه اقوام ترک در یک کشور یکپارچه توران، دوم، نئو عثمانی گرایی که با افزایش نفوذ سیاسی ترکیه در کشورهایی که بخشی از امپراتوری عثمانی بودند، و تقویت نفوذ ژئوپلیتیکی از طریق اسلام گرایی هستند”.
