آرمنپرس: آیا تا به حال تصور کرده اید که روزی برسد که پروازها به ماه مثل پروازهای ایروان-مسکو یا پاریس-نیویورک معمول و روزمره خواهد بود؟ و آیا تصور کرده اید که روزی فرا خواهد رسید که بشریت برای حفظ موجودیت خود، مجبور خواهد بود سیاره زمین را ترک کند و به دنبال “خانه” خود در اطراف ستاره های دیگر جستجو کند؟ این ایده ها که در نگاه اول علمی تخیلی به نظر می رسند، در سال های اخیر بیشتر در میان جامعه حرفه ای مورد بحث و بررسی قرار گرفته اند. Starmus IV به یک بستر منحصر به فرد برای بهترین نمایندگان این حوزه تبدیل شد تا در مورد این مسائل و موضوعات دیگر بحث کنند که بار دیگر دوستداران علم، موسیقی و هنر را زیر یک سقف جمع کرده بود.
Starmus IV: زندگی و جهان
چهارمین جشنواره Starmus در 18 تا 23 ژوئن 2017 برگزار شد. این بار جشنواره جغرافیای خود را تغییر داد و از اسپانیا به تروندهایم نروژ منتقل شد. Starmus IV تحت عنوان”زندگی و فضا” برگزار شد.
جشنواره ای که در نروژ برگزار شد از نظر ترکیب و تعداد شرکت کنندگان بی سابقه بود. سخنران اصلی، مانند دو جشنواره قبلی، “ستاره راک” علم، استیون هاوکینگ بود. در میان شرکت کنندگان 10 فضانورد از جمله ماه نوردان باز لدرین، چارلز دوک، هریسون اشمیت، 11 برنده جایزه نوبل، دانشمندان، الیور استون کارگردان برنده اسکار، لری کینگ روزنامه نگار برجسته و دیگران. تعداد نمایندگان امسال بیش از 2300 نفر بود.
سه ماه نورد افسانه ای در یک صحنه
سه ماه نورد افسانه ای: باز الدرین فضانورد آپولو 11، دومین فردی که روی ماه قدم گذاشت، چارلز دوک، فضانورد آپولو 16 و و هریسون اشمیت عضو آخرین مأموریت آپولو 17 با مشارکت انسان به ماه، برای اولین بار با هم روی یک صحنه و در چارچوب بحثی تحت عنوان “به ماه و فراتر از مرزهای آن” حضور یافتند.
فضانوردان در مورد ماموریت های خود در ماه، قسمت های قابل توجه و گاهی خنده دار خود تعریف کردند. دوک که شوخی کرد و گفت از زمان فرود بر ماه احتمالاً حدود 900 بار از عبارت “فوق العاده” استفاده کرده است، تاکید کرد:
“وقتی به منظره عمدتا خاکستری ماه نگاه می کنید، سپس به بالا و به افق نگاه می کنید، و فراتر از افق تیز، درست بالای سطح ماه، آسمان سیاه است، فکر می کنی چه تضادی. و مدام با خود می گویید: من روی ماه هستم. و از آن سیر نمی شوید.”
اشمیت، تنها دانشمندی که روی ماه بوده است، از اهمیت ارسال انسان به مریخ صحبت کرد و تاکید کرد: “مریخ هدف روشن برای بشریت است. سوال این است که سریع ترین و کم خطرترین راه چیست؟ به نظر من این از طریق ماه امکان پذیر خواهد شد. ما باید دو یا سه نسل از جوانان را درگیر کنیم که باید یاد بگیرند چگونه با خطرات فضای عمیق باید مقابله کرد که با خطرات نزدیک به مدار بسیار متفاوت هستند. به همین دلیل ماه از اهمیت ویژه ای برخوردار است. من فکر می کنم ماه مسیر مهمی است که مردم را به مریخ می برد.”
دوک نظر وی را به اشتراک گذاشت و گفت: “ما همه چیز را باید از ماه شروع کنیم و سیستم هایی را توسعه دهیم که بادوام و تجدید پذیر هستند. وقتی به مریخ برسیم، در واقع اساساً خودمختار خواهیم بود. وقتی از آنجا بگویید: “سلام، هیوستون”، هیوستون نمی تواند برای 10-15 دقیقه پاسخ دهد. من همیشه می شنوم که مردم می پرسند، چرا ما اینقدر پول بر روی ماه خرج می کنیم؟ اما واقعیت این است که ما یک سکه بر روی ماه خرج نکرده ایم. تمام آن پول در ایالات متحده یا اروپا خرج شد، جایی که ما قرارداد امضا کرده ایم.”
الدرین باز دومین فردی که روی ماه قدم گذاشت، از خانه در فلوریدا در گفتگو شرکت کرد، و پیراهنی پوشیده بود که روی آن نوشته شده بود: “Get your ass to Mars”. وی در راه مریخ بر اهمیت ایجاد همکاری بین کشورهایی که قادر به اکتشاف فضایی هستند تاکید کرد. وی خاطرنشان کرد که بدون مشارکت سایر کشورهای توانمند دستیابی به آن هدف امکان پذیر نخواهد بود.
بشریت محکوم به ترک سیاره زمین است
بشریت در آینده باید سیاره زمین را ترک کند. استیون هاوکینگ، فیزیکدان، نظریه پرداز بریتانیایی، این مطلب را در چارچوب Starmus IV، در سخنرانی تحت عنوان “آینده بشریت” بیان کرد. این بار هاوکینگ از طریق ویدیو در جشنواره شرکت کرد، اما این مانع از آن نشد که او توجه هزاران نفر را به سخنان و عقاید خود جلب کند.
هاوکینگ از کشور های پیشرو خواست تا سال 2020 فضانوردان را به ماه بفرستند. در 30 سال آینده ایستگاه قمری در آنجا بسازند و تا سال 2025 مردم را به مریخ بفرستند. به گفته این دانشمند این جرقه جدیدی به برنامه فضایی خواهد داد و باعث ظهور اتحادهای جدید می شود.
گسترش فضا آینده بشریت را کاملاً تغییر می دهد. هاوکینگ تاکید کرد: “امیدوارم آن کشورهای رقیب را حول یک هدف متحد می کند تا با چالش های مشترک برای همه ما روبرو شویم.” به گفته وی، سفر فضایی با مشارکت انسان برای آینده بشریت کلیدی است زیرا سیاره زمین هم به دلیل تغییرات آب و هوایی و هم به دلیل کاهش منابع طبیعی در معرض خطر است.
هاوکینگ گفت: “ما از فضا راضی نیستیم و تنها جایی که می توانیم برویم دنیاهای دیگر است. زمان آن فرا رسیده است که منظومه های شمسی دیگر را بررسی کنیم. گسترش ممکن است تنها گزینه ای باشد که ما را از دست خودمان نجات دهد. من متقاعد شده ام که مردم باید زمین را ترک کنند. برای ترک زمین، تلاشی متمرکز لازم است، همه باید درگیر کار باشند. ما باید هیجان سفر فضایی که در اوایل دهه 60 وجود داشت را دوباره زنده کنیم.” وی تاکید کرد: ” در آینده دراز مدت بشریت روی زمین آینده ای نخواهد داشت.”
وی خاطرنشان کرد که آخرالزمان های فرازمینی وجود دارند که توسط فیزیک و نظریه های احتمال تضمین شده اند، به عنوان مثال، سیارک ها، تغییرات آب و هوایی زمین، آب شدن صفحات یخ، انقراض گونه های جانوری، مصرف منابع طبیعی و غیره بسیار خطرناک است.
به گفته این دانشمند، استعمار سیاره ها دیگر علمی تخیلی نیست. وی تاکید کرد که سیاره پروکسیما B در منظومه آلفا قنطورس هدف امیدوارکننده است. اگر قرار است بشریت یک میلیون سال دیگر به زندگی خود ادامه دهد، پس آینده ما این است که شجاعانه به جایی برویم که تا کنون هیچ کس نبوده است. من پر از امید هستم. راه دیگری وجود ندارد.
The Spacewalker: فیلمی در مورد اجرای برنامه فضایی به ظاهر غیر محتمل شوروی
در چارچوب Starmus IV، اولین نمایش اروپایی فیلم The Spacewalker، در مورد الکسی لئونوف فضانورد افسانه ای شوروی، اولین فردی که در فضا قدم گذاشت، در نروژ برگزار شد. این فیلم درباره دهه 1960 است، زمانی که اتحاد جماهیر شوروی و ایالات متحده آمریکا در رقابت فضایی داغ در طول جنگ سرد بودند. در آن زمان بود که اتحاد جماهیر شوروی تصمیم گرفت دو فضانورد اول را به فضا بفرستد. این فیلم در مورد چالش ها و خطرات تعریف می کند که با غلبه بر آن، ابتکار غیر واقعی و بسیار خطرناک آتی فضانوردی شوروی به واقعیت تبدیل می شود.
لئونوف شخصاً در طراحی و فیلمبرداری این فیلم شرکت کرد. Spacewalker به یاد پاول بلیایف، فضانورد دیگری که به همراه لئونوف در ماموریت Voskhod-2 در سال 1965 شرکت کرد، تقدیم شد.
از علم گرفته تا موسیقی و فیلم: برندگان مدال استیون هاوکینگ
در چارچوب Starmus IV، مدال های استیون هاوکینگ برای دومین بار اهدا شد که در سه رده علم، هنر و فیلم به خاطر مشارکت در تبلیغ علم اعطا می شوند.
یکی از این مدال ها به نیل دگراس تایسون، اخترفیزیکدان، به خاطر مشارکت وی در تبلیغ علم از طریق نمایش های تلویزیونی، کتاب ها و سخنرانی ها اعطا شد. برگزارکنندگان این جشنواره تاکید کردند که “تلاش های وی به رواج علم در سراسر جهان کمک کرده است و اشتیاق و علاقه جدیدی را به حوزه های مختلف علمی آورده است.”
His efforts have helped popularize science around the world – bringing new enthusiasm and interest to many disciplines within Science.
در حوزه فیلم، این مدال به کمدی “نظریه انفجار بزرگ” (The Big Bang Theory) و در زمینه هنر، به ژان میشل ژاری آهنگساز فرانسوی، یکی از بنیانگذاران موسیقی الکترونیک اهدا شد.
فضانوردی در حال تماشای طلوع خورشید از ایستگاه فضایی بین المللی
تری ورتس فضانورد آمریکایی سخنرانی پایانی جشنواره را ایراد کرد. او با فضاپیمای Endeavour ناسا و روسکوسموس Soyuz ТМА-15M دو پرواز به ایستگاه فضایی بین المللی انجام داد، فرمانده ایستگاه فضایی بین المللی بود و در مجموع 200 روز در فضا گذراند.
وی روزهای سپری شده در فضا و جزئیات این ماموریت را ارائه کرد. این فضانورد در طی مدت حضور خود در ایستگاه فضایی بین المللی بیش از 300 هزار عکس گرفته است که به ناسا فرستاده شدند و در فیلم A Beautiful Planet در آوریل 2016 که توسط IMAX پخش شده بود استفاده شدند.
ورتس در زمان حضور خود در ایستگاه فضایی شوخی کرد و گفت که کارمندان ناسا متحمل رنج شدند زیرا تا آن زمان هیچ کس به این اندازه فیلم از فضا برای آنها ارسال نکرده بود.
ورتس سخنرانی خود را با این کلمات به پایان رساند:
“زندگی روی زمین همیشه سرگرم کننده نیست. همه مردم خطاپذیر هستند، همه مردم مشکل دارند. در سال های اخیر، هر وقت اتفاق بدی می افتد، چشمانم را می بندم و از نظر ذهنی خودم را به فضا منتقل می کنم، به طلوع یا غروب خورشید که آنجا دیده بودم فکر می کنم. بعد فکر می کنم که میلیاردها طلوع و غروب خورشید به این شکل بوده اند. در آینده نیز میلیاردها خواهند بود. در جایی روی زمین همین الان آن اتفاق می افتد. هر وقتی که اتفاقی در زندگی من می افتد یا مشکلی دارم، من از نظر ذهنی به آنجا می روم و به خودم می گویم همه چیز خوب خواهد شد. مهم نیست که چقدر چیز ها بد به نظر می رسند، در واقع در تصویر وسیع تر همه چیز آنقدر بد نیست. همه چیز خوب خواهد شد. شاید در حال حاضر همه چیز ترسناک به نظر برسد، اما فردا خورشید دوباره طلوع می کند… اگر در ایستگاه فضایی بین المللی هستید، پس خورشید در 90 دقیقه طلوع خواهد کرد.”
