بسیار مهم است که جامعه بین المللی شدت مشکلات بشردوستانه در آرتساخ پس از جنگ را درک کند و آذربایجان را مجبور به خودداری از رفتار تهاجمی و سیاست پاکسازی قومی آرتساخ کند که منجر به پیچیدگی بیشتر وضعیت سخت انسانی می شود. به گزارش “آرمنپرس” این مطلب را گغام استپانیان مدافع حقوق بشر آرتساخ در پیام خود به مناسبت روز جهانی بشردوستی در 19 آگوست بیان کرده است.
در این پیام آمده است: “روز جهانی بشردوستی یادآور سالانه است که صرف نظر از منشاء، اعتقاد فرد و شرایط دیگر باید برای کاهش رنج اقدام کرد.
هر سال روز جهانی بشردوستی شرکای سیستم بشردوستانه را گرد هم می آورد تا از افراد آسیب دیده از بحران برای بقا، رفاه و کرامت آنها حمایت کنند.
در نتیجه جنگ آغاز شده علیه جمهوری آرتساخ در 27 سپتامبر 2020 بحران انسانی بی سابقه در این کشور ایجاد شده است: هزاران کشته شده و معلول، از جمله غیرنظامیان و کودکان، حدود 40 هزار نفر آواره اجباری، اسیر جنگی که برخی از آنها هنوز به طور غیرقانونی در آذربایجان تحت شرایط نامعلومی نگهداری می شوند. پشت این آمار افراد، خانواده هایی هستند که زندگی آنها کاملاً خراب شده و سرنوشت آنها کاملاً نامشخص است.
بیانیه سه جانبه در مورد آتش بس در 10 نوامبر سال 2020 مرحله فعال عملیات نظامی را متوقف کرد، اما منجر به نقض فاحش امنیت و حقوق بشر توسط آذربایجان شد: منجمله گروگانگیری غیرنظامیان و تهدید به مرگ، موارد کشتار غیرنظامیان (که هنوز مجازات نشده اند)، اختلال عمدی زیرساخت های غیرنظامی به منظور ایجاد عواقب انسانی جدی، موارد ارعاب غیرنظامیان آرتساخ با روش های مختلف، نقض منظم آتش بس. همه اینها با سخنان نفرت انگیز علیه ارامنه در سطح دولتی در سخنرانی های عمومی رئیس جمهور آذربایجان همراه است.
به دلیل به رسمیت نشناختن جمهوری آرتساخ، سازمان ملل متحد و سایر سازمان های بین المللی برای بررسی نقض آتش بس، نقض قوانین بین المللی یا ارائه کمک بشردوستانه از آرتساخ بازدید نمی کنند. اگرچه افراد و سازمان‌های مختلف به آرتساخ کمک بشردوستانه ارائه کردند، با این حال، متأسفانه تعدادی از درخواست‌ها به سازمان‌های مهم بشردوستانه بین‌المللی همچنان هنوز در هوا معلق است.
بسیار مهم است که جامعه بین المللی شدت مشکلات بشردوستانه در آرتساخ پس از جنگ را درک کند و آذربایجان را مجبور به خودداری از رفتار تهاجمی و سیاست پاکسازی قومی آرتساخ کند که منجر به پیچیدگی بیشتر وضعیت سخت انسانی می شود.
در این روز می خواهم از همه کسانی که از آرتساخ برای غلبه بر مشکلات بشردوستانه موجود حمایت کردند، تشکر کنم. من می خواهم بار دیگر از همه سازمان های بین المللی سیستم بشردوستانه بخواهم که اراده و امکانات خود را در جهت کاهش رنج مردم آرتساخ بسیج کنند. سازمان ملل متحد و سایر سازمان‌های بین‌المللی با مأموریت بشردوستانه نقش و مسئولیت عمده‌ای در ارتقاء آگاهی بین‌المللی و انجام اقدامات در مورد این موضوعات دارند.”
