به گزارش رادیوی عمومی ارمنستان رابرت قووندیان، کارشناس مرکز تحقیقات سیاست امنیتی، می گوید هدف اصلی سازمان پیمان امنیت جمعی حفاظت از پروژه های هم گرایی روسیه است و به تفصیل توضیح می دهد که در جریان ناآرامی های قزاقستان در ژانویه سال جاری، خطر تغییر مسیر ژئوپلیتیکی وجود داشت که سازمان پیمان امنیت جمعی را مجبور به واکنش فوری کرد.
وی با تشبیه جنگ سه روزه آذربایجان علیه ارمنستان در 13 سپتامبر و درگیری‌های مرزی قرقیزستان و تاجیکستان، خاطرنشان می‌کند که درگیری‌های مرزی ارمنستان و آذربایجان و قرقیزستان و تاجیکستان، تهدیدی برای روسیه نیست. پروژه های ادغام، بنابراین پاسخ نظامی غیرواقعی است.
به گفته این کارشناس مسائل سیاسی، ارمنستان باید تلاش کند تا فرصت های امنیتی دیگری خارج از سازمان پیمان امنیت جمعی، اعم از نظامی و دیپلماتیک پیدا کند.
ارمنستان تا آنجایی که امکان ادغام بدون به خطر انداختن حاکمیت و کشورش وجود داشت، تا آنجا که ممکن است در سازمان پیمان امنیت جمعی هم گرایی شده است. اگر بیش از این هم گرایی شود، ارمنستان به سادگی بخشی از حاکمیت و دولت خود را که برای ما “خط قرمز” است، از دست خواهد داد. به همین دلیل است که ماندن ما در سازمان پیمان امنیت جمعی و ادامه فعالیت‌هایمان در این ساختار مستقیماً به ترکیب با سایر فرصت‌های امنیتی مشروط می‌شود.
گروه ماموریت سازمان پیمان امنیت جمعی پیشنهادهایی را برای کاهش تنش در مرز ارمنستان و آذربایجان ارائه کرده است. در آغاز هفته گذشته، پس از آغاز عملیات نظامی آذربایجان علیه ارمنستان، ایروان رسمی به سازمان پیمان امنیت جمعی، شورای امنیت سازمان ملل و فدراسیون روسیه متوسل شد. سازمان پیمان امنیت جمعی، که ارمنستان یکی از اعضای آن است، در پاسخ به درخواست ایروان برای حمایت، یک گروه نظارتی را به ارمنستان فرستاد.
در 19 سپتامبر، سرهنگ ژنرال آناتولی سیدوروف، که رهبری این گروه را بر عهده دارد، به سورن پاپیکیان وزیر دفاع ارمنستان ، در مورد نتایج تجزیه و تحلیل وضعیت در بخش های جداگانه مرز ارمنستان و آذربایجان، نتیجه گیری های اصلی و پیشنهادات برای اقدامات مناسب اطلاع داد.
