به گزارش رادیوی عمومی ارمنستان نیکول پاشینیان نخست وزیر جمهوری ارمنستان و امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه در کاخ الیزه دیدار کردند. پس از مراسم استقبال، پیش از این دیدار، سران دو کشور برای نمایندگان رسانه ها بیانیه هایی ارائه کردند.
رئیس جمهور فرانسه در سخنان خود به ویژه تاکید کرد: “خانم ها و آقایان، من بسیار خوشحالم که امروز آقای نیکول پاشینیان نخست وزیر جمهوری ارمنستان را به حضور می پذیرم. در روزهای اخیر بارها گفتگوی تلفنی داشتیم، زیرا ارمنستان دوباره عزادار درگیری های مسلحانه 13 و 14 سپتامبر است و وضعیت واقعاً بحرانی است.
عملیات نظامی گسترده ای در مرز ارمنستان و آذربایجان صورت گرفت که تلفات جانی زیادی برجای گذاشت. قلمرو ارمنستان هدف قرار گرفت، زیرساخت های عمرانی تخریب شد. در این شرایط غیر قابل قبول، فرانسه مسئولیت های خود را بر عهده گرفته است.
فرانسه که ریاست شورای امنیت سازمان ملل متحد را برعهده دارد، جلسه شورای امنیت را تشکیل داد جایی که در آنجا این وضعیت دو بار در 14 و 15 سپتامبر مورد بحث قرار گرفت. اعضای شورا خواستار توقف زودهنگام خصومت ها و احترام به آتش بس شدند. با توجه به اینکه مواضع اشغال شده وجود دارد، فرانسه خواست تا نیروهای آذربایجانی به مواضع اولیه خود بازگردند. من در 14 سپتامبر به علی اف رئیس جمهور آذربایجان گفتم که این واقعیت که مرز مشخص نشده است نمی تواند هیچ گونه پیشروی به داخل خاک کشور دیگر را توجیه کند.
علاوه بر این، من از 13 سپتامبر به صراحت اعلام کرده ام که فرانسه متقاعد شده است که استفاده از زور نمی تواند راه حلی برای ارمنستان و آذربایجان باشد، لازم است بلافاصله گفتگو از سر گرفته شود. همه مسائل حل نشده که متعدد است باید منحصراً از طریق مذاکره حل و فصل شود. مذاکرات در قالب های مختلف به ویژه تحت نظارت اتحادیه اروپا در حال انجام است و باید از سر گرفته شود.
من فراموش نمی کنم که دقیقاً دو سال پیش، در 27 سپتامبر 2020، جنگ وحشتناکی آغاز شد که برای منطقه مرگبار بود. این با حضور ارتش روسیه در منطقه، به وضعیت جدیدی منجر شد. و من آنچه در روزهای اخیر اتفاق افتاده را به شدت محکوم می کنم و خواستار از سرگیری صلح و مذاکرات هستم. من از شجاعت پاشینیان استقبال می کنم که رویکرد جدیدی را برای آینده منطقه پیشنهاد کرد.
علی اف می گوید که او نیز خواهان پایان دادن به بی ثباتی در منطقه و یافتن راه حل است. اما ایجاد صلح تحت تهدید زور غیرممکن است. به همین دلیل است که فرانسه تمام تلاش خود را برای رسیدن به هدف خود که قفقاز جنوبی با ثبات، امن و مرفه است انجام خواهد داد.
ما با پاشینیان، وضعیت و همچنین چگونگی تقویت آتش بس را برای جلوگیری از تشدید جدید و از سرگیری مذاکرات بحث خواهیم کرد. ما همچنین به تعدادی از مسائل اشاره خواهیم کرد تا ببینیم چگونه فرانسه، همراه با اتحادیه اروپا و سایر شرکا می توانند به صلح پایدار کمک کنند. من در مورد تعیین مرز بین ارمنستان و آذربایجان صحبت می کنم، در بروکسل نیز به آن پرداختیم. همچنین در مورد اقدامات سازمان ملل و سازمان امنیت و همکاری اروپا بحث خواهیم کرد.
من می دانم که نخست وزیر ارمنستان در چارچوب مجمع عمومی سازمان ملل جلسات مهمی در نیویورک داشت. ما می توانیم در مورد آن نیز صحبت کنیم. ما همچنین به موضوع بسیار مهم که موضوع عادی سازی روابط ارمنستان و ترکیه است اشاره خواهیم کرد. این فرآیند سخت اما بسیار ضروری است و می دانید که فرانسه نیز به این موضوع متعهد است. این روند برای منطقه بسیار مهم است. در نهایت به موضوعات مرتبط با روابط دوجانبه نیز خواهیم پرداخت.
آقای نخست وزیر متشکرم که بعد از سفرتان به نیویورک وارد پاریس شدید تا بتوانیم صحبت کنیم، در مورد مسائل بحث کنیم. من بار دیگر بر تعهد فرانسه برای دستیابی به صلح و ثبات برای کشور شما و کل منطقه تاکید می کنم. من از احساس مسئولیت و موضع گیری شما برای انجام هر کاری در جهت برقراری صلح استقبال می کنم. من می خواهم کشور شما دارای مرزهای آرام و صلح آمیز باشد.
متشکرم.”
نیکول پاشینیان نخست وزیر ارمنستان نیز به نوبه خود تاکید کرد:
“رئیس جمهور محترم جمهوری فرانسه، اول از همه می خواهم از شما برای این دعوت و استقبال گرم تشکر کنم. چنین دیدارهایی فرصتی را برای مؤثرتر کردن روابط ممتاز بین فرانسه و ارمنستان فراهم می کند. من فکر می کنم همانطور که اشاره کردید بیشتر بر مسائل امنیتی بین المللی و منطقه ای تمرکز خواهیم کرد. فرانسه ریاست شورای امنیت سازمان ملل متحد را برعهده دارد که دستور کار آن نیز مورد حمایت فرانسه و رئیس جمهور مکرون است، موضوع تجاوز مکرر آذربایجان به ارمنستان مطرح شد. بحث جالبی صورت گرفت و موضوع همچنان در دستور کار شورای امنیت قرار دارد.
در نتیجه تجاوز 12 می 2021 و 13 سپتامبر 2022، آذربایجان سرزمین های مستقل جمهوری ارمنستان را اشغال کرد. من در سخنرانی خود در هفتاد و هفتمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد به طور مفصل به این موضوع پرداختم. من می خواهم تأکید کنم که موضع ما واضح است: نیروهای مسلح آذربایجان باید از قلمرو ارمنستان خارج شوند. و من می خواهم از فرانسه و شخصاً رئیس جمهور مکرون برای اتخاذ این موضع تشکر کنم. توجه شرکای بین المللی و رئیس جمهور محترم را به این واقعیت جلب می کنم: گمانه زنی ها مبنی بر اینکه مرز دقیقی بین ارمنستان و آذربایجان وجود ندارد، چون مرز مشخص و تعیین شده نیست، ربطی به واقعیت ندارد. مرزهای اداری ارمنستان شوروی و آذربایجان شوروی در اولین ماه های استقلال دو کشور به مرزهای دولتی تبدیل شدند از آنجایی که ارمنستان و آذربایجان توافقنامه 8 دسامبر 1991 در مورد ایجاد همکاری کشورهای مستقل را امضا و تصویب کرده اند. علاوه بر این، هر دو کشور تاکنون عضو کشورهای مستقل مشترک المنافع هستند. من می خواهم تاکید کنم که بخشی جدایی ناپذیر از آن توافق است که مرزهای اداری، مرزهای موجود اساساً به مرزهای دولتی تبدیل می شوند و کشورهایی که به این توافقنامه پیوسته اند آن مرزها را به رسمیت می شناسند. این بدان معناست که اقدامات آذربایجان را می توان تهاجم آگاهانه ارزیابی کرد.
در نتیجه اشغال آذربایجان، وضعیت در منطقه ما همچنان متشنج است. من فکر می کنم که اعزام ماموریت ناظر بین المللی به مناطق تحت تأثیر اشغال آذربایجان و مناطق مرزی به جامعه بین المللی کمک می کند تا اطلاعات مستقیم و نه میانجی را دریافت کند.
من متقاعد شده‌ام که شورای امنیت سازمان ملل متحد نیز باید این موضوع را در مرکز توجه قرار دهد و منتظر حمایت کشوری که ریاست را بر عهده دارد هستم.
در مورد راه حل های بلندمدت، امضای قرارداد صلح میان ارمنستان و آذربایجان با به رسمیت شناختن دوجانبه مرزها را که در توافقنامه 8 دسامبر 1991 مجدداً تأیید شده است، ضروری می دانم. ارمنستان آماده گشایش ارتباطات در منطقه و احداث ارتباطات جدید مطابق با قوانین ملی کشورهایی است که از آن عبور می کنند.
ما همچنین بر حل و فصل مسئله قره باغ کوهستانی تاکید می کنیم که تضمین کننده حقوق و امنیت ارامنه قره باغ کوهستانی خواهد بود. من فکر می کنم آغاز گفتگوی آذربایجان و قره باغ کوهستانی می تواند موثر باشد. در این زمینه، من باید بر نقش فرانسه به عنوان کشور رئیس مشترک گروه مینسک سازمان امنیت و همکاری اروپا تاکید کنم.
رئیس جمهور محترم، خبرنگاران و همکاران گرامی، متشکرم”.
