از اوایل صبح روز 27 سپتامبر 2020، آذربایجان حمله بی‌سابقه‌ای گسترده و برنامه‌ریزی‌شده را به جمهوری آرتساخ آغاز کرد. عملیات نظامی در تمام طول خط تماس آرتساخ و آذربایجان و همچنین در برخی از نقاط خط تماس ارمنستان و آذربایجان در حال انجام بود.
حکومت نظامی و بسیج عمومی در ارمنستان و آرتساخ اعلام شد. 44 روز بعد در 10 نوامبر 2020 قرارداد صلح با میانجیگری مستقیم فدراسیون روسیه امضا شد، طبق آن بخش اعظم قلمرو جمهوری آرتساخ تحت کنترل آذربایجان درآمد: تمام مناطق خارج از قلمرو منطقه خودمختار قره باغ کوهستانی به جز کریدور لاچین، شهر شوشی، بیشتر منطقه هادروت، برخی از روستاهای منطقه اسکران و مارتاکرت. و مرزهای آرتساخ توسط نیروهای حافظ صلح روسی محافظت می شود.
در نتیجه جنگ 44 روزه 3825 نفر کشته شدند.
آذربایجان در جنگ از تمام زرادخانه خود منجمله پهپاد، جدیدترین تجهیزات و توپخانه سنگین و با درگیری رسمی در زمینه اطلاعات استفاده کرد.
این جنگ را نسل 5 نامیدند و از نظر شدت عملیات نظامی و حجم استفاده از تجهیزات با جنگ عراق سال 2003 مقایسه شد. (بین آمریکا و عراق). ترکیه حمایت نظامی آشکاری از آذربایجان کرد. تروریست های مزدور سوریه نیز در مبارزه با جوانان ارمنی حضور داشتند. بسیاری از کشورها و سازمان های بین المللی این درگیری را به شدت محکوم کرده و از طرفین خواسته اند که فورا آتش را متوقف کنند و مذاکرات سازنده را از سر بگیرند.
حتی پس از 2 سال، آذربایجان به سیاست تهاجمی و متعصبانه خود ادامه می دهد و تلاش ها در جهت برقراری ثبات و صلح در منطقه را تضعیف می کند. 2 هفته پیش، در نیمه شب 13 سپتامبر، آذربایجان عملیات نظامی گسترده ای را در مرز ارمنستان و آذربایجان آغاز کرد. در شامگاه 14 سپتامبر به لطف مشارکت جامعه بین المللی توافق آتش بس حاصل شد.
