نیکول پاشینیان نخست وزیر جمهوری ارمنستان به سند 9 نوامبر سال 2020 اشاره کرد. به گفته وی آن سند از طرف برخی نیروها به عنوان کاپیتولاسیون ارزیابی شد. وی گفت: “«اکنون همان نیروها از بیانیه 9 نوامبر دفاع می کنند و می گویند که دستاوردهای آن سند را نمی توان از دست داد. و کسانی که ما را در امضای کاپیتولاسیون 9 نوامبر در سال 2020 متهم کردند و اکنون می گویند در آینده نزدیک کاپیتولاسیون امضا خواهم کرد. این به طور کلی مزخرف تاریخی است، زیرا تاریخ هرگز ندیده است که همان دولت، همان کشور 2 یا 3 کاپیتولاسیون امضا کند. یعنی اگر سند 9 نوامبر کاپیتولاسیون است، همین، دیگر امکان امضای کاپیتولاسیون وجود ندارد. اگر امکان امضای کاپیتولاسیون وجود دارد، سند 9 نوامبر کاپیتولاسیون نبوده است”.
پاشینیان تاکید کرد که سند 9 نوامبر حائز اهمیت است: “وجود قره باغ کوهستانی، خط تماس قره باغ کوهستانی، استقرار نیروهای حافظ صلح، وجود کریدور لاچین به عنوان وسیله ارتباطی با ارمنستان، دستور کار رفع انسداد، حقوق پناهندگان در آنجا ثبت شده است.”
وی اطمینان داد که همانطور که ماموریت آنها در دوره قبل برقراری دموکراسی در جمهوری ارمنستان بود، وظیفه آنها در دوره آتی نیز باید تضمین صلح پیرامون ارمنستان باشد. و این کار آسانی نیست، به ویژه در شرایطی که نظم جهانی جلوی چشمان ما در حال فروپاشی است.”
پاشینیان گفت که برای برقراری صلح باید کلیه مفاد بیانیه سه جانبه 9 نوامبر سال 2020 و تمام مفاد بیانیه 11 ژانویه 2021 اجرایی شود، و در نهایت موضوع قره باغ کوهستانی به طور مشخصی حل شود.
به گفته وی بند 9 بیانیه سه جانبه در مورد رفع انسداد است: “این بدان معناست که همه ارتباطات در منطقه باید باز شود.” به گفته پاشینیان بحث تامین عبور از قلمرو ارمنستان مطرح نیست.
وی همچنین از عملکرد آذربایجان و فرآیند اجرای تعهدات انتقاد کرد و افزود: “وقتی صحبت از مسائل عملی می شود، معلوم می شود که آذربایجان ایده های اضافی دارد. ماده ای وجود دارد که جمهوری ارمنستان باید ارتباط بین مناطق غربی آذربایجان و نخجوان را تضمین کند و وقتی طرفین به توافق برسند جاده های جدید ساخته خواهد شد. ما آماده هستیم که این ارتباط را تضمین کنیم، آذربایجان می گوید که ما آن گزینه را نمی خواهیم.”
