احسان موحدیان کارشناس روابط بین الملل در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: “الهام علیف، دیکتاتور باکو، در دور تازه ای از یاوه گویی علیه جمهوری اسلامی ایران و ارمنستان، دیروز از حرفه ای بودن ارتش آذربایجان سخن گفت که در یک رزمایش نظامی یک کشته و شش مجروح بر جای گذاشته است. وی همچنین افزود: «به آنچه می خواهیم دست می یابیم. همه این را می دانند و کسانی که رزمایش های نظامی برای حمایت از ارمنستان در مرز ما انجام می دهند، باید این را بدانند.”
علیف این بار دست به قمار خطرناکی زده و ایران را به طور ضمنی به حمله نظامی تهدید کرده است. وی که یک قمارباز همیشه بازنده است، فراموش کرده که در ایام جوانی و زمانی که دو میلیون دلار پول نداشته را در قمارخانه ای در استانبول باخت و حتی نجم الدین اربکان حاضر به کمک به وی نشد، این ایران بود که به کمک وی آمد. وی در قبرس نیز به شکل حادتری به علت اعتیاد به قمار دچار مشکل شد که این بار نیز ایران فرد گروگان گرفته شده به علت باخت وی در قمار را از چنگ طرف گرجی درآورد و به علیف بازگرداند.
خاندان علیف که به طور موروثی قدردان محبت ها و بزرگواری های جمهوری اسلامی ایران نیستند، فراموش کرده اند که اگر کمک های ایران در جنگ اول قره باغ نبود، ارمنستان تا باکو پیشروی کرده بود و آنها الآن همگی دوباره به تبریز پناهنده شده و دوباره باید حتی هزینه خرید کت و شلوارشان را نیز از دولت ایران می گرفتند. صبر و خویشتنداری جمهوری اسلامی ایران که معمولا جز در مواقع ضروری در برابر کوتوله های سیاسی از خود واکنش نشان نمی دهد باعث شده علیف حد و اندازه خود را نداند و بخواهد برای ایران 85 میلیونی رجز بخواند.
اگر دیکتاتور باکو در شرایط عادی و قبل از افراط در مصرف مشروبات الکی، توان نظامی ایران را با باکو مقایسه کند به سرعت پی خواهد برد که ارتش وی حتی توان چند ساعت ایستادگی در برابر سیل بنیان کن نیروهای مسلح ایران را ندارد. تهران برای سرنگون کردن علیف حتی نیاز به هزینه کردن صدهزار دلار هم ندارد و تعدادی پهپاد در کنار طغیان خشم مردم مظلوم و تحت ستم جمهوری آذربایجان برای فرستادن وی به زباله دان تاریخ کافی است.
