
سوخت نیروگاه هستهای ارمنستان را میتوان در کارخانههای روسیه فرآوری کرد، که به کاهش چندین برابری مناطق ذخیرهسازی سوخت در ارمنستان کمک میکند. النا آرتیوموا، معاون مدیر کل شرکت “Techsnabexport” در چارچوب نمایشگاه فناوری اتمی “Atomexpo-2022” که در سوچی برگزار شد، به خبرنگاران ارمنی گفت.
اکنون سوخت هستهای به مدت 60 سال در نیروگاهها ذخیره میشود، به این امید که فناوریهای جدید پردازش در آینده ظاهر شوند. تعدادی از کشورها (فنلاند، سوئد و غیره) قصد دارند آن را در اعماق دفن کنند، اما به گفته آرتیوموا، ساخت چنین معادن دشوار و بسیار پرهزینه است.
با این حال، یک فناوری بازفرآوری وجود دارد که در آن سوخت مصرفشده را میتوان پس از مدتی پس از قرار گرفتن در یک استخر مخصوص برای پردازش مجدد خارج کرد. برای این منظور، دو شرکت در روسیه فعالیت می کنند: “Mayak” (چلیابینسک) و “Lernakimiyan Kombinat” (منطقه کراسنویارسک).
تا همین اواخر، زباله های سطح بالا با شیشه های مخصوص پوشانده می شد و به نیروگاه هسته ای که از آنجا برای دفن ارسال می شد، بازگردانده می شد. از این پس، بازفرآوری به پیشنهاد استاندارد Rosatom برای همه نیروگاه های دارای راکتور شوروی-روسیه تبدیل خواهد شد .
این رویکرد را می توان در مورد سوختی که قبلاً ذخیره شده است، به ویژه در نیروگاه هسته ای ارمنستان اعمال کرد.
اورانیوم و پلوتونیوم از سوخت مصرف شده حذف می شوند، که می تواند در نیروگاه های هسته ای با ساختار جدید (بر اساس نوترون های سریع)، مانند در حال حاضر در روسیه استفاده شود.
بدین ترتیب می توان 97 درصد سوخت مصرف شده را بازیافت و تا 7 بار از آن استفاده کرد. 3 درصد باقیمانده زباله به دلیل فعالیت کم آن قابل بازیافت نیست، اما خطر تشعشعات بالایی نیز ندارد. در مورد آنها، دفن سطحی کافی است، جایی که می توان آنها را برای 300 سال نگه داشت. پس از آن فعالیت ضایعات کاهش می یابد و به سطح سنگ معدن اورانیوم می رسد، یعنی خطر زیادی ایجاد نمی کند.