Topتحلیلی

تزهای تبلیغاتی آذربایجان و سیر تحول ادعاهای جعلی “محیط زیستی” قبل از محاصره آرتساخ

آذربایجان از 12 دسامبر سال 2022 کریدور لاچین که تنها راه ارتباطی است که آرتساخ را به ارمنستان و جهان خارج متصل می کند را همچنان بسته نگه می دارد. اگرچه باکوی رسمی با اظهارات سطوح مختلف سعی در توجیه این وضعیت دارد، با این حال، مطالعه واقعیت‌ها، تماس‌ها و تهدیدها و تزهای جعلی که قبل از بسته شدن لاچین در جریان بود، به وضوح سیاستی را که ماه‌ ها پیش توسط باکو برای ایجاد فاجعه انسانی و خالی کردن آرتساخ از جمعیت اتخاذ شد، نشان می ‌دهد.
در طول سال 2022، تبلیغات دولتی آذربایجان تز “قرار دادن مین های تولید شده در ارمنستان در سال 2021 در قلمرو آذربایجان پس از جنگ” را ترویج و به طور گسترده پخش کرد. کل دستگاه تبلیغاتی آذربایجان در ماه های آگوست – نوامبر به طور فعال روی توسعه این تز کار کرد. جیحون بایراموف وزیر امور خارجه آذربایجان در 24 نوامبر اعلام کرد که “مین ها از طریق کریدور لاچین آورده شده و در سرزمین های آذربایجان نصب شده اند.
یکی از اهداف اصلی گردش تز مذکور توسط آذربایجان هدف قرار دادن کریدور لاچین و در نتیجه ایجاد مکانیزم فشار برای موسوم به کریدور “زنگزور” بود. رسانه ها و کانال های تلگرامی تبلیغاتی و حامی دولت آذربایجان، محافل و معاونین عمومی-کارشناسی در گسترش تبلیغات “نیاز به بستن یا کنترل کریدور لاچین” و “سایه انداختن بر فعالیت های نیرو های حافظ صلح روسی” مشغول بودند.افزایش قابل توجهی در تبلیغات علیه نیروهای حافظ صلح روسیه در 30 اکتبر در جریان تظاهرات گسترده ای که در استپانکرت برگزار شد و انتصاب روبن واردانیان وزیر دولت آرتساخ به ثبت رسید. همه اینها با درخواست ها برای ایجاد مشکلات آشکار ضد ارمنی و بشردوستانه همراه بود. در همین حال، وزارت دفاع آذربایجان نیز به بیانیه های خطاب به نیرو های حافظ صلح روسی می پیوندد که مربوط به استفاده از نام مکان های ارمنی آرتساخ در وب سایت رسمی وزارت دفاع فدراسیون روسیه از 25 نوامبر تا 3 دسامبر 10 بیانیه صادر کرد.
در این مدت دستگاه تبلیغاتی آذربایجان در مورد “بهره برداری غیرقانونی از کریدور لاچین” اقدام به انتشار و افشاگری های ساختگی می کند. در 30 نوامبر وب سایت Qafqazinfo.az مطالبی را در مورد 14 شهروند ایرانی وارد شده به آرتساخ منتشر می کند. Caliber.az از منابع انتقال یافته از استپاانکرت به ارمنستان توسط شرکت ” Base Metals” می نویسد و تاکید می کند که “غارت معادن از طریق کریدور لاچین و مستقیماً با اجازه فرماندهی نیروهای حافظ صلح انجام می شود.” در 2 دسامبر در جلسه پارلمان آذربایجان نمایندگان به صراحت اعلام کردند که “آذربایجان باید نقطه کنترل خود را در لاچین داشته باشد.” دراواخر نوامبر و اوایل دسامبر درخواست ها برای بستن کریدور لاچین یا کنترل آن توسط آذربایجان نیز با تجزیه و تحلیل های مربوط به امکان انجام “عملیات نظامی کریدور لاچین” توسط باکو همراه بود که خیلی خطرناک تلقی شد و خواستار اقدامات دقیق تری شدند.
اولین تلاش برای بستن کریدور لاچین در 3 دسامبر بود زمانی که گروهی از آذربایجانی ها با لباس های غیرنظامی سعی کردند به بهانه های واهی زیست محیطی چندین ساعت بزرگراه استپاانکرت-گوریس را مسدود کنند. این جاده فقط پس از مذاکره با نیروهای حافظ صلح روسیه باز شد. اما در 11 دسامبر وزارت امور خارجه آذربایجان با ارسال یادداشت اعتراضی به روسیه اعلام کرد که نیروهای حافظ صلح روسی به توافق خود عمل نکردند و از گشت و گذار ” دوستداران محیط زیست” آذربایجانی در معادن اطمینان حاصل نکردند. به این ترتیب، یک روز بعد، آذربایجان اجرای عملیات برنامه ریزی شده برای بستن کریدور لاچین که راه زندگی برای آرتساخ است و ماه ها در محاصره نگه داشتن 120 هزار ارمنی آرتساخ را آغاز کرد، برای ماه ها با تبلیغات و گام های برنامه ریزی شده برای آن زمینه هایی را فراهم کرده بود.

● بسته شدن جاده لاچین. ادعاهای ارائه شده و سیر تحول آنها
در 12 دسامبر، گروهی از آذربایجانی‌ها که خود را به عنوان «فعال» و اعضای «سازمان‌های غیردولتی محیط‌زیست» معرفی می‌کردند، تنها جاده ارتباطی آرتساخ به ارمنستان را به بهانه توقف بهره‌برداری از معادن کاشنی و درومبون در جمهوری آرتساخ مسدود کردند.
موسوم به اکو فعالان آذربایجانی خواستار توقف بهره برداری از معادن و ایجاد شرایط برای نظارت شدند.
یک روز پس از بسته شدن جاده، حکمت حاجی اف، دستیار رئیس جمهور آذربایجان، اعلام کرد که “راه را آذربایجانی ها مسدود نکرده اند، بلکه توسط نیروهای حافظ صلح روسی مسدود شده است”، پس از آن آذربایجانی هایی که راه را بسته بودند، شروع به پخش این تز کردند.
اظهارات همزمان معترضان و مقامات دولتی نشان می‌دهد که به اصطلاح “اکو فعالان” همکاری نزدیکی با رهبری کشور آذربایجان دارند و توسط خود رهبران سیاسی آذربایجان هدایت می‌شود و خواسته‌ها و فراخوان‌های آنها همسو با رهبری است.
در اقدامات “معترضین” آذربایجانی علیه نیروهای حافظ صلح روسی، رگه های سیاسی نیز مشهود بود. در همان روز اول بسته شدن کریدور لاچین، نمایندگان حوزه رسانه، معترضان با اقدامات تحریک آمیز مختلف علیه حافظان صلح، سعی در ایجاد وضعیت غیرقابل کنترل داشتند. آذربایجانی‌هایی که در منطقه شوشی جاده را مسدود کرده بودند، آشکارا اعلام می‌کردند: «ما از آنها [صلح‌بانان] نمی‌ترسیم»، «ما به آنها [صلح‌بانان] نیاز نداریم»، «ما آنها را [صلح‌بانان] دعوت نکردیم». . اتهامات و اظهارات “اکو فعالان” و به موازات آن نمایندگان آذربایجان علیه نیروهای حافظ صلح بار دیگر ثابت می کند که این اقدام در جهت بی اعتبار کردن فعالیت نیروهای حافظ صلح نیز بوده است.
در جریان به اصطلاح “فقط اقدام زیست محیطی”، فریادهای ناسیونالیستی مانند “همیشه آذربایجان باشد و آنهایی که نمی خواهند کور شوند” یا شعارهایی حاوی تهدیدات نظامی، به عنوان مثال “مین ها باید آزاد شود” ، “بزرگترین سرباز سرباز ماست”، “شهدا جاویدانند، سرزمین مادری تجزیه نشدنی است” نیز مطرح شد. همچنین لازم به ذکر است که از این تظاهرات عکس هایی که نماد گرگ های خاکستری تندرو را به تصویر می کشد منتشر شده است.
بنابراین بر اساس تحلیل تزها و اظهارات طرف آذربایجانی در دوره قبل از بسته شدن کریدور لاچین و سپس در جریان اقدام، خواسته هایی که توسط معترضان تغییر و اضافه شد می توان ادعا کرد که اقدام فوق ربطی به «اقدامات زیست محیطی و مسالمت آمیز» ندارد و هدف نهایی را ایجاد شرایط برای خالی شدن سکنه آرتساخ است.
علاوه بر موارد فوق، باکو از ادعای خود نسبت به اراضی حاکمیتی ارمنستان دست بر نمی دارد و با توسعه موضوع موسوم به «کریدور زنگزور» به موازات اقدام، سعی می کند نشانه ای از برابری بین «کریدورها» قرار دهد و فشار بیشتری را برای ایجاد ارتباط زمینی با نخجوان از طریق خاک ارمنستان اعمال کنند.

مشاهده بیشتر
دکمه بازگشت به بالا