radar.am : سخنگوی وزارت امور خارجه جمهوری ارمنستان در پاسخ به این سوال رادیو آزادی در مورد آن که نماینده دائم آذربایجان در سازمان ملل متحد هشت پیش شرط از جمله خروج نیروهای ارمنستان از قره باغ کوهستانی، آزادسازی هشت روستای اشغالی آذربایجان، کنار گذاشتن ادعای ارضی علیه آذربایجان که باید توسط ارمنستان برای بهبود روابط با آذربایجان اجرا شود را مطرح کرد . نظر شما در این زمینه چیست؟ گفت: ابتدا باید توجه داشت که سخنان و مطالبات ساختگی طرف آذربایجانی روز به روز در حال تغییر است و نه تنها جمهوری ارمنستان، بلکه کل جامعه بین المللی هم اکنون نیز پیگیری گمانه زنی های طرفین را دشوار کرده است.
نمونه ای از آنچه گفته شد، صحبت های آذربایجانی ها درباره مسدود شدن کریدور لاچین است. از 12 دسامبر سال گذشته، آذربایجان ابتدا اعلام کرد که کریدور بسته نشده است، سپس کریدور توسط به اصطلاح “فعالان محیط زیست” بسته شد، سپس زمانی که اعلام شد معدن مورد نظر فعالیت خود را متوقف کرده است، سخنرانان خواستار بازرسی خودروهای صلیب سرخ و محموله های بشردوستانه عبوری از راهرو شدند. متعاقباً این اقدامات با انتقال ساختگی مین ها توجیه شد ، سپس پس از حکم دادگاه بین المللی دادگستری مجدداً شروع به اعلام باز بودن راهرو کردند و قبلاً در 23 آوریل اقداماتی را برای نصب ایست بازرسی انجام دادند. در کریدور لاچین با نقض آشکار بیانیه سه جانبه 9 نوامبر 2020، هدف واقعی این صحنه که ماه ها در سطح ایالتی سازماندهی شده بود را نشان داد.
در بازگشت به خود سوال، باید تاکید کرد که نیروهای مسلح جمهوری ارمنستان خدمات خود را منحصراً در سرزمین های مستقل جمهوری ارمنستان انجام می دهند. مشخص است که از دهه 1990 به منظور دفاع در برابر تجاوزات صورت گرفته توسط آذربایجان و جلوگیری از خشونت توده ای علیه جمعیت غیرنظامی قره باغ کوهستانی، ارامنه آرتساخ ارتش دفاعی تشکیل دادند که تا امروز نیز به خدمت خود ادامه می دهد. علیرغم اجرای عملیات ذکر شده توسط آذربایجان تقریباً چند دهه پیش به منظور عدم انجام. ارتش دفاع تنها از طریق سیاست پاکسازی قومی آذربایجان شامل ارعاب جسمی و روانی مردم قره باغ کوهستانی، قتل، نقض دوره ای رژیم آتش بس، مسدود کردن کریدور لاچین، اخلال در مواد غذایی و عرضه دارو به قره باغ کوهستانی، اختلال در تامین گاز و برق.فعال بوده و باقی می ماند.
در مورد هشت روستایی که آذربایجان در سطوح مختلف مطرح کرده و خاطره طرف آذربایجانی را تازه می کند، باید توجه داشت که آذربایجان در دهه 1990 اراضی زراعی روستاهای آرتسواشن، وازاشن و آیگهویت در منطقه تاووش، 70 درصد را اشغال کرده است. زمین های زراعی روستاهای برکبر و پاراوکار و در نتیجه تجاوزات مجدد پس از جنگ روز گذشته 44150 کیلومتر مربع دیگر. جای تعجب است که اشغال اراضی توسط ارمنستان توسط مقامات کشوری مورد بحث قرار می گیرد که رهبری آن آشکارا ادعاهای ارضی خود را نسبت به اراضی مستقل ارمنستان مطرح می کند و گاهی اوقات نیز اعلام می کند که مرز بین ارمنستان و آذربایجان وجود ندارد، بنابراین نقض نمی شود. رئیس جمهور آذربایجان بیش از یک بار علناً به اشغال سرزمین های جمهوری ارمنستان اعتراف کرده و تهدید کرده است که در صورت تحقق نیافتن خواسته های خود، مناطق جدیدی را از طریق توسل به زور تصرف خواهد کرد.
متأسفانه درخواست ارمنستان از آذربایجان برای احترام به خط مرزی شناخته شده توسط هر دو کشور از ابتدای اعلامیه آلما آتا و همچنین ارائه توجیهات قانونی در مورد برخی از روستاهای مذکور بی پاسخ ماند. همچنین پیشنهاد طرف ارمنی مبنی بر خروج آینه ای نیروها از خط مرزی سال 1975 که قطعاً به کاهش تنش مرزی و رفع تعدادی از مشکلات موجود کمک می کرد، بی پاسخ ماند.
ارمنستان متقاعد شده است که حل همه مشکلات تنها از طریق گفت و گوی سازنده امکان پذیر است و سیاستی که آذربایجان دنبال می کند به وضوح به کاهش تنش و برقراری صلح در منطقه کمکی نمی کند.
