قره باغ کوهستانی با خطر واقعی گرسنگی مواجه است، بحران انسانی وجود دارد. این مطلب را نیکول پاشینیان نخستوزیر جمهوری ارمنستان در مصاحبهای با تلویزیون یورونیوز، در مورد وضعیت قرهباغ کوهستانی صحبت کرده بیان کرد.
وی گفت: “اول، من می خواهم تصمیم دیوان بین المللی دادگستری را از سایر عواملی که شما ذکر کردید جدا کنم، زیرا تصمیم دیوان بین المللی دادگستری دارای قوه قانونی الزام آور است یعنی بالاترین دادگاه بین المللی است که تصمیمات آن دارای بالاترین قوه قانونی است و آن دادگاه بر اساس درخواست ارمنستان در 22 فوریه سال جاری تصمیمی اتخاذ کرد، آذربایجان باید تمام اقدامات لازم را برای اطمینان از حرکت دو طرفه وسایل نقلیه، کالاها و شهروندان از طریق کریدور لاچین انجام دهد و این تصمیم در 6 ژوئیه مجدداً تأیید شد. این موضوع از نظر منطق نظام حقوقی بین الملل نیز بسیار حائز اهمیت است، زیرا رأی بالاترین دادگاه حقوق بین الملل اجرا نمی شود. به طور کلی، از نظر قانونی، به نظر من پیام بدی در سطح جهانی و حداقل برای جامعه بین المللی جای تفکر است، ما تلاش خواهیم کرد تا این موضوع را در مجامع بین المللی مطرح کنیم. در قره باغ کوهستانی چه می گذرد؟ بحران انسانی در قره باغ کوهستانی وجود دارد. بحران بشردوستانه به چه معناست؟ هیچ غذایی به قره باغ کوهستانی ارائه نمی شود، هیچ منبع غذایی خارجی وجود ندارد، نیازهای اولیه وجود ندارد، غذای کودک وجود ندارد، دارو، وسایل بهداشتی، نیازهای اولیه دیگر وجود ندارد. گاز طبیعی به قره باغ کوهستانی توسط آذربایجان متوقف شده است، برق رسانی به قره باغ کوهستانی، عرضه سوخت توسط آذربایجان متوقف شده است. و از این نظر ما در آنجا با تهدید واقعی گرسنگی، مشکلات بهداشتی و غیره مواجه هستیم.”
در مقابل مشاهده خبرنگار مبنی بر این که آذربایجان بیان می کند جاده آغدام قابل دسترسی است، پاشینیان تاکید کرد که هیچ اشاره ای به توافق سه جانبه در آن جاده نشده است، اما نکته ای در مورد کریدور لاچین وجود دارد.
پاشینیان گفت: “من نمی دانم در مورد چه چیزی صحبت می کنید زیرا من در مورد سندی صحبت می کنم که من امضا کردم و آن وضعیت سند بین المللی را دارد. بسیار واضح در آنجا نوشته شده است که کریدور لاچین که تحت کنترل نیروهای حافظ صلح روسیه است نه تنها جاده، بلکه منطقه 5 کیلومتری است که باید خارج از کنترل آذربایجان باشد و ارتباط بین قره باغ کوهستانی و ارمنستان را فراهم کند. من در مورد آنچه که مفهوم مستند است صحبت می کنم. اکنون آن جاده بسته است، اگر کسی شک دارد، می توانید همین الان سعی کنید به قره باغ کوهستانی بروید. به هر حال، دیروز کمیته بین المللی صلیب سرخ بیان کرده بود که به دلیل بسته شدن کریدور لاچین، فرصتی برای ارسال کمک های بشردوستانه به قره باغ کوهستانی ندارد. این به چه معناست، این یعنی: اول، کمیته بین المللی صلیب سرخ رسماً نیاز به ارسال کمک های بشردوستانه به قره باغ کوهستانی را اعلام می کند، در غیر این صورت نمی گفت من نمی توانم کمک کنم. و ثانیاً ثبت می کند که نمی تواند و ثالثاً به دلیل بسته بودن کریدور لاچین نمی تواند انجام دهد. این نیز اگر اشتباه نکنم با واکنش سازمان بین المللی “Freedom House” با درخواست اطمینان از دسترسی کالاهای بشردوستانه به قره باغ کوهستانی همراه شد.”
به گفته پاشینیان، دولت ارمنستان 400 تن محموله بشردوستانه به قره باغ کوهستانی ارسال کرده است. “ببینیم که آیا این کمک ها به قره باغ کوهستانی خواهد رسید یا خیر. یعنی طبق بیانیه سه جانبه و تصمیم دیوان بین المللی دادگستری کمک های بشردوستانه باید برسد. اکنون خواهیم دید که آیا این اتفاق خواهد افتاد یا نه.”
وی همچنین گفت که کارهای کشاورزی خاصی در این فصل در قره باغ کوهستانی انجام می شود. اما سربازان آذربایجانی به سمت افرادی که کارهای کشاورزی انجام می دهند و به ماشین آلات کشاورزی تیراندازی می کنند. از سال 2020 مواردی داشتیم که راننده تراکتور در حین انجام کار کشاورزی توسط تک تیرانداز آذربایجانی کشته شد. اما الان حتی تراکتور هم کار نمی کند چون سوخت ندارد. و به دلیل کمبود سوخت، مردم نمی توانند برداشت کنند، اگر با معجزه ای برداشت کنند، مثلاً غلات، آن محصول را به دلیل کمبود سوخت نمی توان دوباره به کارخانه های آرد رساند، اگر با معجزه ای آرد به دست آوردند، باز هم به دلیل کمبود سوخت نمی توان نان را به کارخانه های نانوایی رساند. اگر با معجزه آرد تحویل داده شود به دلیل کمبود برق و گاز امکان تولید نان در حجم تولید وجود ندارد. اگر به نحوی امکان تولید نان وجود داشته باشد، باز هم به دلیل نبود حمل و نقل، رساندن آن نان به فروشگاه سخت یا غیرممکن است. در صورت امکان دسترسی به فروشگاه، حمل و نقل عمومی و خصوصی به دلیل کمبود سوخت دوباره کار نمی کند تا مردم بروند و آن نان را از فروشگاه تهیه کنند. اگر به نوعی توانستند آنها را به فروشگاه برسانند، به دلیل این حصر، همه مشاغل تعطیل شده، همه شغل خود را از دست داده اند و مردم هیچ درآمدی برای خرید نان از فروشگاه ندارند. اگر با معجزه ای درآمد کافی برای خرید نان داشته باشند، صف ها آنقدر طولانی و محصول آنقدر کمیاب است که حتی با رسیدن معجزه ای به آن فروشگاه، محصولی که کمتر فروخته می شود، به طور معجزه آسایی به فروشگاه می رسد، ممکن است به سادگی به آنها نرسد. و بنابراین بیایید به همان منطق نگاه کنیم: غذای کودک. تصور کنید مادران جوان فرصتی برای تغذیه فرزندان خود با غذای کودک ندارند. علاوه بر این، بسیاری از آنها ممکن است از همان ابتدا به طور طبیعی به کودکان خود غذا نداده باشند، آنها شروع به تغذیه غذای کودک کردند و یک روز غذای کودک ناپدید شد.”
