
می توان در بستر “3+3” گفت و گو کرد، اما نباید توافقی در این قالب ثابت شود. به گزارش “رادیوی عمومی ارمنستان” کارشناسان در گفتگو با “رادیولور” با اشاره به اظهارات نخست وزیر جمهوری ارمنستان مبنی بر آمادگی ایروان برای گفت و گو در سکوهای منطقه ای هشدار می دهند.
به نظر می رسد نظر در مورد عملی بودن و اثربخشی قالب “3+3” روز به روز در منطقه قوی تر می شود.
رئیس جمهور آذربایجان در روزهای اخیر تلاش هایی را برای احیای این پلاتفرم انجام داده است. اگر از ابتدا، یعنی سه سال پیش، گرجستان به دلیل مشکلاتی که با روسیه داشت، مخالف آن قالب بود، امروز به نظر می رسد تلاش های جدید برای احیای آن و آمادگی کشورها چیز دیگری را نشان می دهد.
گورگن سیمونیان، کارشناس علوم سیاسی، در مورد تحولات جدید هشدار می دهد:
“این را می توان یکی از تهدیداتی دانست که ما با آن مواجه هستیم و دائماً در حال ظهور هستیم، زیرا واضح است. تنها کشوری که در مورد “3+3″ به هیچ وجه نمی تواند برنده شود، ارمنستان است، بنابراین باید به هیچ وجه از توافق بر روی آن پلت فرم خودداری کنیم. نباید انتظار داشت که ارمنستان در آن سکو نتیجه ای داشته باشد، زیرا این کشور در مقابل ارمنستان ایجاد شده است.”
جالب است که گرجستان که دیروز این پلاتفرم را رد کرد، امروز مخالف چنین بحث هایی نیست، علاوه بر این، حتی حاضر است میانجی برای بحث در مورد مسائل ارمنستان و آذربایجان شود.
اتفاقی نیست که رئیس جمهور آذربایجان از این تریبون یاد کرد و در دیدارهای ایران به ویژه بر اهمیت برگزاری هر چه سریعتر جلسات در قالب “3+3” تاکید کرد. علی اف که بلافاصله پس از این اعلامیه از تفلیس بازدید کرد، در دیدار با غاریباشویلی، نخست وزیر گرجستان، برگزاری مذاکرات دوجانبه و سه جانبه برای عادی سازی روابط با ارمنستان در گرجستان را رد نکرد که غاریباشویلی به آن پاسخ مثبت داد. این گفتگوها بدون توضیح بیشتر با ارمنستان انجام شد.
این موضوع برای کشورهای دیگر با فرمت “3+3” نیز ضروری است. وزرای خارجه روسیه و ایران در تماس تلفنی منظم خود تاکید کردند که مسکو و تهران نیز طرفدار مذاکرات در قالب “3+3” هستند. پیش از آن، حدود دو هفته پیش، روسای جمهور روسیه و ایران به فعال سازی پلت فرم منطقه ای علاقه نشان دادند. توضیحی از نخست وزیر جمهوری ارمنستان نیز وجود دارد. نیکول پاشینیان در مصاحبه با تلویزیون عمومی گفت که ارمنستان آماده ادامه کار در قالب “3+3” است.
“البته ما آماده ایم و برای آن ارزش قائل هستیم. و نباید این اتفاق بیفتد که ارمنستان مدام در جاهای دور در مورد دستور کار منطقه ای بحث کند و در این منطقه به بحث نگذارد. البته ما جامعه بین المللی را درک می کنیم، مشارکت ما با همه شرکا بسیار مهم است، اما نباید به طور ناگهانی در منطقه خود این تصور را ایجاد کنیم که به اصطلاح، نگرش کنایه آمیزی نسبت به کشورها و روابط منطقه خود داریم. زمانی که مجمع “3+3” برگزار شد، بر سر اصول خاصی توافق صورت گرفت و ما آمادگی داریم در آن قالب کار را ادامه دهیم. همچنین باید بگویم که ما برای آن قالب ارزش قائل هستیم. همچنین به موقع توافق شد که نشست بعدی در قالب “3+3” در تهران برگزار شود.
گورگن سیمونیان، کارشناس علوم سیاسی، در مورد تمایل نخست وزیر، معتقد است که این امتناع به اشتباه و سوء تعبیر خواهد شد.
“اگر جمهوری ارمنستان موافقت نکرد می توانست بهانهای باشد که بگوییم جمهوری ارمنستان نمی خواهد صحبت کند و در این صورت به زور آن را حل می کنیم. به نظر من، آمادگی برای پذیرش فرمت آن بسترها، تمایل اعلامی بهانه ای است تا طرف متجاوز را از دلایل خاصی محروم کند. همچنین هدف آن به دست آوردن زمان است و به خودی خود هدف نیست، ارمنستان باید برای درگیری آماده شود.”
پاشینیان با اشاره به امتناع آذربایجان از حضور در نشست گرانادا یادآور شد: “هنوز موردی وجود نداشته است که به دلیل ارمنستان جلسه ای برگزار نشود. به نظر وی، این بدان معناست که باکو با انتقال جلسات به بستر دیگری، سعی در خنثی کردن اصول توافق شده دارد.”