روسای جمهور روسیه و آذربایجان در بیشکک دیدار کردند. نخست وزیر جمهوری ارمنستان به بیشکک نرفت.
این چه نوع ژست سیاسی بود و چه پیامدهایی می تواند داشته باشد؟ Radar Armenia با شاهان گانتهاریان کارشناس بین المللی در مورد این موضوع گفتگو کرد.
به گفته گانتهاریان، برای نرفتن به بیشکک توجیهات رسمی وجود ندارد، اما موازی های قیاسی وجود دارد. در گرانادا، مسائل ارمنستان و آذربایجان بدون حضور آذربایجان، در بیشکک – بدون ارمنستان مورد بحث قرار می گیرد. به گفته وی باید به تفاوت رنگ توجه کرد.
وی گفت: “علی اف اعلام می کند که به گرانادا نمی رود زیرا فرانسه موضع یک طرفه گرفته است. البته شرایط انگیزشی دیگری نیز وجود داشت. و ایروان رسما توضیح نمی دهد که چرا به بیشکک نمی رود. من فکر می کنم پیام بی صدا این است که توافقات انجام شده با میانجیگری و تضمین مسکو باطل و بی اثر است، به همین دلیل نیاز به یک قالب میانجیگری دیگر است. باکو فقط از میانجیگری روسیه حمایت می کند. در مجموع، توافق آنکارا و مسکو باید در این مرحله از بازی آذربایجان، “میانجیگری روسیه یا عدم میانجیگری” را در نظر بگیرد.
در مورد اظهارات علی اف رئیس جمهور آذربایجان مبنی بر اینکه اگر ارمنستان از میانجیگری فدراسیون روسیه امتناع کند، گانتهاریان ابراز عقیده کرد که این بازی اعلامی و تاکتیکی است.
وی گفت: “بعید نیست که نشستی دوباره در بروکسل برگزار شود. اما تمایل عمومی برای بیرون راندن غرب وجود دارد. در چارچوب 3+3 که برای اجرای آن دو طرفه ترکیه و آذربایجان احیا شده است بیشتر قابل مشاهده است.”
شاهان گانتهاریان با اشاره به اظهارات لاوروف وزیر امور خارجه روسیه مبنی بر اینکه ناتو از طریق ارمنستان منافع خود در قفقاز جنوبی را ارتقا می دهد، گفت: “این اظهارات لاوروف پیامی برای آنکارا نیز است که یکی از اعضای ناتو است.”
وی گفت: “مسکو متوجه می شود که آنکارا ممکن است نقش اسب تروا را بر عهده گرفته باشد. بنابراین، او هشدار می دهد که اگر آنکارا “به خاطر بیاورد” که یکی از مهم ترین نیروهای ناتو است، روابط مسکو با آنکارا ممکن است بدتر شود که در توافق با مسکو در حال حاضر در قفقاز جنوبی حضور دارد.”
