radar.am : نیکول پاشینیان، نخست وزیر جمهوری، ابتکار عمل برای احیای ارتباطات منطقه ای را بر عهده گرفت و آن را “چهارراه صلح” نامید.
ارمنستان به همسایگان خود پیشنهاد می دهد:
تمامی زیرساخت ها از جمله جاده ها، راه آهن، خطوط لوله گاز، برق و سایر کابل های ارتباطی تابع حاکمیت کشورهایی هستند که از آن عبور می کنند.
هر کشوری کنترل و امنیت زیرساخت های عبوری از قلمرو خود از جمله عبور وسایل نقلیه، محموله و افراد را تضمین می کند.
از تمامی زیرساخت ها می توان برای ارتباطات حمل و نقل بین المللی و داخلی استفاده کرد.
کشورها می توانند از این زیرساخت ها بر اساس اصول متقابل و برابری استفاده کنند. در چارچوب آن اصول، کنترل مرزی و گمرکی نیز می تواند بر اساس توافق و توافق متقابل تسهیل شود.
۷ پاسگاه مرزی برای بزرگراه ها، ۵ پاسگاه با آذربایجان، ۲ پاسگاه با ترکیه ایجاد می شود.
کایان
سوتک
نزدیک کاراهونجی
ایراسخ
نزدیک انگخاکوت
آخوریک
مارگارا
5 پاسگاه مرزی برای زیرساخت های راه آهن ایجاد می شود. 4 با آذربایجان، 1 با ترکیه.
نارنادزور
آگاراک
ایراسخ
کایان
آخوریک
بخش 80 کیلومتری راه آهن کایان – هرازدان (به رنگ بنفش در نقشه) بازسازی می شود که باید به شبکه راه آهن موجود از هرازدان به ایروان و سپس آخوریک و یراسخ متصل شود. در این مورد نیز نیاز به برخی اقدامات توانبخشی وجود دارد. به ترتیب 1 کیلومتر از یراسخ تا نخجوان، 6 کیلومتر از گیومری تا ترکیه. به هر حال، دومی اجازه می دهد تا یک خط راه آهن جایگزین از کارس به تفلیس داشته باشید.
مسیر راه آهن بعدی آذربایجان را به نخجوان متصل می کند، از نارنادزور تا آگارک در جنوب – 43 کیلومتر. همچنین نیاز به بازسازی زیرساخت های راه آهن در آن منطقه وجود دارد.
اولین بزرگراه پیشنهادی: از کایان به ایروان، از ایروان به مارگارا، و همچنین از کایان به آخوریک. دسترسی به ترکیه از طریق جاده از آذربایجان از طریق پاسگاه های مارگارا و آخوریک امکان پذیر است. این جاده همچنین به شمال-جنوب متصل می شود که گرجستان و ایران را از طریق ارمنستان وصل می کند.
همچنین از قطعه سوتک بزرگراهی پیش بینی شده است که با عبور از آن پاسگاه می توان به شمال-جنوب متصل شد و با حرکت به سمت یراسخ وارد نخجوان شد.
بزرگراه سوم که می تواند آذربایجان را به ترکیه متصل کند، می تواند از نزدیک کاراهونج شروع شود و به انگکوت و از آنجا به نخجوان برسد.
