اعتقاد ما این است که صلح در درجه اول امکان و وجود ارتباطات اقتصادی، فرهنگی و سیاسی بین مردم است و این ارتباطات بدیهی است که بدون ارتباطات حمل و نقل امکان پذیر نیست، و به همین دلیل است که ما رویکرد خود را به موضوع بسیار مهم باز کردن ارتباطات منطقه ای در پروژه “تقاطع صلح” ادغام کرده ایم که اساساً در مورد باز کردن ارتباطات منطقه ای است و اساساً، از جمله موارد دیگر، به طور مستقیم با دسترسی بیشتر به زمین مرتبط است.
به گزارش “1lurer.am” این مطلب را نیکول پاشینیان، نخستوزیر جمهوری ارمنستان در نشست وزیران کشورهای در حال توسعه محصور در خشکی با اشاره به پروژه “چهارراه صلح” بیان کرد.
پاشینیان ابتدا یادآور شد که مرزهای ارمنستان با ترکیه و آذربایجان بیش از 30 سال است که بسته است.
وی توضیح داد که در مورد چه نوع آمادگی صحبت می کنیم و گفت: “امروز ما، جامعه بینالملل و کشورهای منطقه در حال گفتگوی زیادی هستیم و در مورد احتمالات باز کردن بیانیههای منطقهای بحث می کنیم. ثبت آمادگی ارمنستان برای برداشتن گامهای بسیار فعال و ملموس در زمینه باز کردن ارتباطات در منطقه ما در این مخاطب معتبر بسیار مهم است.”
پاشینیان گفت: “جمهوری ارمنستان تمایل خود را برای ایجاد و احیای ارتباطات ریلی بین آذربایجان و ارمنستان از جمله از طریق دو راه آهن موجود ابراز می کند. اول مسیر شمالی است که منطقه قزاق آذربایجان را به منطقه تاووش ارمنستان وصل می کند و دوم مسیر جنوبی است که از جمله، مناطق غربی آذربایجان را به جمهوری خودمختار نخجوان نیز متصل می کند. علاوه بر این، ما معتقدیم که مناطق غربی آذربایجان می تواند از طریق شمال با جمهوری خودمختار نخجوان و به طور کلی جهان خارج مرتبط شود و این تمایل را به طور رسمی اعلام کرده ایم و امروز نیز ابراز می کنیم. مورد بعدی مربوط به بزرگراه هایی است که اتفاقاً می تواند مسیر شمالی، به اصطلاح، مسیر میانی و مسیر جنوبی داشته باشد، که همانطور که می بینید فرصت های جدیدی برای منطقه ما ایجاد می کند و در واقع ، ارمنستان از طریق “چهارراه صلح” می تواند کشورهای دیگر را در امتداد محور شمال-جنوب و محور شرق-غرب به هم متصل کند. علاوه بر این، در زمینه افتتاح راه آهن ارمنستان-ترکیه و در زمینه بازسازی و بازگشایی دو بزرگراه ارمنستان-ترکیه که قبلا وجود داشت، همین مشکل و آمادگی را نشان می دهیم که به اعتقاد ما نه تنها بر منطقه ما، بلکه بر روابط اقتصادی بین المللی و روابط فرهنگی، روابط سیاسی و به طور کلی مسائل امنیتی جهانی نیز تأثیر بسزایی خواهد داشت.”
