هیچ کس در روسیه به دلیل شکست در جهت گیری سیاست خارجی ارمنستان مجازات نشده است.
این مطلب را میخائیل آلکساندروف، کارشناس علوم سیاسی روسی در گفتگو با خبرنگار “نیوز ای ام” بیان کرد.
به گفته وی، بازی کثیف ژئوپلیتیکی در قفقاز در جریان است، غرب و روسیه در تلاش برای پیشی گرفتن از یکدیگر هستند و نگران حفظ منافع مشروع ارامنه ارمنستان و قره باغ کوهستانی نیستند، بلکه تنها به حفظ و تقویت نفوذ خود در ماوراء قفقاز می اندیشند.
وی معتقد است که این امر منجر به این می شود که بیانیه هایی به دو طرف خطاب شود، هرچند اقدامات آذربایجان باید محکوم شود.
وی گفت: “روسیه نمی خواهد غرب در ارمنستان و به طور کلی در ماوراء قفقاز حضور داشته باشد. اما ابزارهای نامناسبی برای اجرای این طرح انتخاب شد. طرف روسی به جای کمک به ارمنستان برای دفع تجاوز آذربایجان، محاصره کریدور لاچین و سپس پاکسازی قومی در قره باغ کوهستانی، موضعی غیر مداخله جویانه اتخاذ کرد تا ظاهراً از درگیری با جمهوری آذربایجان متحد روسیه جلوگیری کند. آذربایجان متحد روسیه نیست، شریک کوچک ترکیه و یکی از لابیگران فعال جهان ترک است که علیه منافع ملی ارمنستان و روسیه است.”
وی تاکید کرد که لابی آذربایجان در روسیه توانست بر احساسات مقامات و رهبران بلندپایه سیاسی روسیه تأثیر بگذارد.
پس از آن آذربایجان به عنوان یک متحد یا شریک شایسته در نظر گرفته شد، اگرچه اینطور نیست. روسیه به تعهدات خود نه تنها با مأموریت حافظ صلح، بلکه برای حفاظت از خاک ارمنستان نیز عمل نکرده است.
و اکنون مقامات روسی از حضور یک هیئت اتحادیه اروپا در ارمنستان و برگزاری رزمایش های ارمنی-آمریکایی شکایت دارند. اما چرا تعجب کنیم؟ تقصیر آنهاست و به این شکل درست کردند. ما باید سیاست خود را تغییر دهیم و در آن صورت همه اینها اتفاق نخواهد افتاد.
سازمان پیمان امنیت جمعی باید اعلامیه خاصی مبنی بر حمایت از تمامیت ارضی اعضای خود در مرزهای 1991 که در اعلامیه آلماتی تعریف شده است، اتخاذ کند. باید مستقیماً بیانیه داد و اقدامات آذربایجان را محکوم کرد، خواستار خروج نیروهای آذربایجان از خاک ارمنستان شد، خواستار خروج نیروهای آذربایجان از منطقه مسئولیت حافظان صلح روسی در قره باغ کوهستانی شد و اجازه بازگشت آوارگان به آنجا را داد. این دقیقاً همان کاری است که روسیه باید به جای شکایت از غرب انجام دهد.
