وب سایت خبری Balkan Insight می نویسد که مسکو ترجیح می دهد عقب نشینی های دوره ای “دوستان صرب” خود را نادیده بگیرد زیرا معتقد است که روابط با بلگراد برای حفظ تأثیر روسیه در بالکان بسیار مهم است.
گزارش روزنامه انگلیسی فایننشال تایمز که بر اساس آن صربستان به طور غیرمستقیم تسلیحات به ارزش 800 میلیون یورو در اختیار اوکراین قرار داده، غافلگیرکننده بود.
حتی سرسختترین مفسران در مسکو نیز نمیتوانستند الکساندر ووچیچ، رئیسجمهور صربستان را محکوم کنند، کسی که بار دیگر موهبت بینظیر لذت بردن از مهربانی کرملین را به نمایش گذاشت.
دستاورد ووچیچ دستاورد کوچکی نیست. به خاطر پیروزی نظامی در برابر کیف، از همان آغاز حمله به اوکراین، مسکو اتحادها و شرکای قدیمی را قربانی کرد.
روسیه در رویارویی با آذربایجان، متحد خود ارمنستان را رها کرد تا نیروهای خود را از جبهه اوکراین منحرف نکند. کره جنوبی برای پیوستن به تحریم های ضد روسیه تردید داشت، اما مسکو به سرعت این رابطه خوب را قربانی کرد و در عوض سلاح های کره شمالی را انتخاب کرد.
بلگراد چیزی بیشتر از کره جنوبی یا اسرائیل برای ارائه به مسکو ندارد و کمک هایش به تلاش های نظامی اوکراین قابل توجه بوده است. البته، ارسال تسلیحات به صربستان ماهیت تجاری و غیرمستقیم از طریق کشورهای ناتو داشته است، اما از نظر ارزشی بیشتر از هر یک از سه کشور بالتیک یا سایر حامیان سرسخت کییف کمک میکند.
گلولههای صربستان مستقیماً تلاشهای روسیه برای کاهش ذخایر اوکراین را مختل میکند، نه اینکه به کشتن سربازان روسی اشاره کنیم.
خویشتن داری نامشخص روسیه در روابط صربستان با روسیه نتیجه رفتار ووچیچ است. رئیس صربستان به خوبی میداند که سیاست روسیه نه با منافع ملی انتزاعی، بلکه با برنامههای شخصی مقامات عالیرتبه این کشور شکل میگیرد.
