style.news.am:
Vogue آمریکایی مقاله‌ای را به سرآشپزهای زن ارمنی اختصاص داده است که با معرفی لهجه‌های مدرن به غذاهای ملی، دوباره تعریف می کنند.
Vogue می نویسد: “ارمنستان به خاطر مهمان نوازی باشکوهش مشهور است. به هر نانوایی بروید و آنها خوشحال خواهند شد که سه قرص نان اضافی را به عنوان هدیه در کیف شما بگذارند. و اگر به پیاده‌روی می روید، اگر به باربیکیو دعوت شده‌اید، تعجب نکنید، فقط حرکت هنگام عبور از یکی از مکان‌های پیک نیک. انتظار داشته باشید که با چند لیوان ودکای خانگی پذیرایی کنید برای سلامتی، دوستی و آینده ای شاد. دانش زبان الزامی نیست، غذا زبان جهانی است، اینطور نیست؟
غذاهای ارمنی نشان دهنده فرهنگ غنی و زیبایی طبیعی این کشور است. غذاهای خاص شامل لواش تازه پخته شده به اندازه یک سفره کوچک، نان با جینگیال آبدار (لوشیکی پر شده با حداکثر 40 نوع سبزی) و گاتای ظریف است. در بهار، طبیعت زنده می شود، مردم به کوه ها گرایش دارند، جایی که گیاهان وحشی را جمع آوری می کنند. ارمنستان با بیش از 300 روز آفتابی در سال و مناطق وسیعی که توسط دریاچه سوان پوشانده شده است، به خاطر برخی از خوشمزه ترین میوه ها و سبزیجات در جهان شناخته شده است.
علیرغم اینکه زنان به‌طور سنتی در فرهنگ ارمنی غذا درست می‌کنند، امروزه سرآشپزهایی مانند آرویک مارتیروسیان از رستوران “تساقکونک” و “گلخاتون” به دلیل مهارت و رویکرد نوآورانه‌شان شهرت بین‌المللی پیدا می کنند.
مارتیروسیان بر غذاهای محلی و دستور العمل های باستانی تمرکز می کند، اما آنها را به روش های مدرن ارائه می دهد و بر ارتباط بین فرهنگ، طبیعت و طعم تاکید دارد. یکی دیگر از مبتکران مهم واردا آویتیسیان، سرآشپز و صاحب رستوران های “کجوج” و “تاوا” است که به دلیل توجه به مواد غذایی فصلی و محلی شناخته شده است. واردا در رستوران های خود دستور العمل ها و سنت های فراموش شده را احیا می کند و بر غذاهای منحصر به فرد ارمنی تمرکز می کند، مانند خشلاما و سوپ های تهیه شده در کوزه ها، از این رو نام یکی از مؤسسات او است.
آنی هاروتونیان، بنیانگذار Arm Food Lab، یکی از مالکان Ootelie Bakery نیز نقش مهمی در توسعه غذای مدرن ارمنستان ایفا می کند.
پروژه های او با هدف مطالعه تکنیک ها و اجزای سنتی ارمنی و تطبیق آنها با قالب های خلاقانه جدید است.
Arm Food Lab به بستری برای آزمایش و تحقیقات آشپزی تبدیل شده است که سرآشپزهای محلی و مهمانان خارجی را گرد هم می آورد.
او می گوید: “می خواهم بفهمم ارمنی‌ها چه می‌خوردند، چگونه می‌خوردند، از چه دستور العمل‌هایی و از چه موادی استفاده می کردند.”
ارمنستان همچنین مهد شراب سازی در نظر گرفته می شود، اولین کارخانه شراب سازی جهان در غار Areni-1 در جنوب این کشور کشف شد. در زمینه افزایش علاقه به شراب های ارمنی، ماریم ساغاتلیان، مالک شراب بار In Vino، به طور فعال بهترین شراب های محلی، از جمله شراب های طبیعی را تبلیغ می کند و بر طعم و پتانسیل منحصر به فرد شراب سازی ارمنی تأکید دارد.
مریم می گوید: “وقتی افتتاح کردیم، فقط حدود 10 نوع شراب ارمنی مناسب برای نوشیدن داشتیم. الان بیش از 600 هستند. هیچ‌کس شراب نمی نوشید، فقط ودکا”.
علاوه بر رستوران‌ها و شراب‌سازی‌ها، پنیرسازی به عنصر مهمی از چشم‌انداز غذای مدرن ارمنستان تبدیل شده است.
مارینا شاکاریان میکائیلیان، پنیرساز ارشد “مزرعه خانواده میکائیلیان” چشم انداز جدیدی را در این زمینه می گشاید. علیرغم اینکه ارمنستان به طور سنتی تنها با دو نوع پنیر لری و چاناک شناخته می شود، مارینا تصمیم گرفت مسیر متفاوتی را در پیش بگیرد.
او که قبلاً به عنوان بیوشیمی کار می کرد، اکنون اشتیاق خود به علم را در پنیرسازی به کار می گیرد.
او پس از کسب دانش از کتاب ها و انجام آزمایش های فراوان، مجموعه ای از 10 نوع مختلف پنیر را ایجاد کرد. اما، همانطور که او اعتراف می کند، راه آسان نبود.
مارینا می گوید: “تعداد تلاش های ناموفق از 50 فراتر رفته است.” با این حال او از اشتباه نمی ترسد. شکست ها بیشتر از نتایج خوب اتفاق می افتد، اما ما می دانیم که هرگز نباید متوقف شویم.
