به گزارش رادیوی عمومی ارمنستان کارشناسان خاطرنشان می کنند که اهداف گسترده ای در ارتباط آذربایجان با سیونیک به نخجوان وجود دارد. باکو همچنان به اصرار یا تهدید ارمنستان برای به دست آوردن یک به اصطلاح “کریدور” از طریق سیونیک ادامه می دهد. واکنش بعدی از باکو در واکنش به رویکردهای ارمنستان در زمینه رفع انسداد زیرساخت ها شنیده شد. باکو اما این بار تهدید نکرد، بلکه در مورد جایگزین های خود صحبت کرد.
ایروان رسمی بار دیگر تصریح می کند که آذربایجان آماده ارائه جاده ارتباطی به نخجوان است و تصریح می کند که این جاده باید زیر نظر جمهوری ارمنستان و مطابق با قوانین جمهوری ارمنستان فعالیت کند. تایید مجدد این رویکرد توسط نخست وزیر ارمنستان در جریان مجمع دیپلماتیک “گفت و گوی ایروان” در باکو بی توجه نماند. حاجی زاده، دبیر مطبوعاتی وزارت امور خارجه آذربایجان اعلام کرد که جمهوری آذربایجان در حال مذاکره برای گشایش کانال های ارتباطی از طریق خاک ایران است.
به گفته وی، اگر ارمنستان بر موضع خود پافشاری کند، آذربایجان گزینه های جایگزین دارد که یکی از آنها ارتباط با خاک ایران است.
اما بیگیجانیان ایران شناس در گفتگو با «رادیولور» اطمینان می دهد که موضوع جاده ارتباط آذربایجان با نخجوان از طریق سیونیک بخشی از پروژه ای است که منجر به اهداف بلندمدت باکو و ترکیه می شود، زیرا جاده ارتباط آذربایجان با نخجوان از طریق ایران همچنان ادامه دارد و امروز کار می کند.
این بزرگراه در حال حاضر فعال است و کالاها از ترکیه در آن بزرگراه حمل می شود، به همین ترتیب حمل و نقل کالا آذربایجان- نخجوان در حال ساماندهی است و جاده نسبتاً فعالی است، اما اهداف گسترده دیگری دارند.
شایان ذکر است که جاده عبوری از خاک ایران تحت صلاحیت و قوانین ایران کار می کند، اما در مورد ارمنستان موضوع کنترل جاده عبوری از سیونیک محل بحث است. اما بگیجانیان ایران شناس ادعاهای روسیه و آذربایجان را به جاه طلبی روسیه و ترکیه نسبت می دهد.
ایران را نمی توان مجبور کرد. اکنون که روسیه به آن نیاز دارد، حالا که نمی تواند گاز خود را از طریق اوکراین صادر کند، می خواهد آن را از طریق آذربایجان صادر کند و اکنون منافع استراتژیک برایش مهم است. شاید فردا به منافع استراتژیک آنها لطمه بزند، اما از آنجایی که آنها اکنون در تنگنا قرار دارند و منافع تاکتیکی آنها ایجاب می کند، حاضرند ارمنستان را قربانی کنند. اگر راه باز شود و روس ها دو سال توقف کنند، ترک ها و آذربایجانی ها روس ها را از اینجا رها می کنند.
به گفته آرمان واردانیان ایران شناس، مبارزه برای داشتن یک به اصطلاح «کریدور» از طریق سیونیک همچنان ادامه دارد و پیش از این نیز شکل تهدید به خود گرفته است.
آنها بسیار مطمئن بودند که موضوع کریدور سیونیک اجرایی خواهد شد. به یاد دارم که بلافاصله پس از جنگ، علی اف حتی آشتی کرد که نیازی به توافق با ارمنستان نیست، آنها مسائل ارمنستان را خیلی بی سر و صدا حل می کنند، باقی می ماند که با راه آهن روسیه قفقاز جنوبی توافق شود، زیرا طرف روسی شبکه راه آهن را اداره می کند.
این کارشناس معتقد است که ایده آذربایجانی ها در مورد جاده عبور از سیونیک، تضعیف نشاط ارمنستان است.
این کارشناس معتقد است که تناقضات موجود در مورد کریدور اجازه تحقق هدف کریدور در سناریوی مدنظر روسیه، ترکیه و آذربایجان را نخواهد داد.
