در حین سال های 1575 تا 1577 در ونیز ایتالیا بیماری همه گیر سختی در گرفت. هزاران نفر تلف شده که در آن میان تیتسیان یکی از نقاشان معروف دوره رنسانس بود. دولت از جلوگیری این بیمار عاجز بوده و در بندر سنت مارکو بر روی کشتی ها بیمارستان احداث کرده بود. در این هنگام آنتون سوریان پزشک معروف ارمنی به دولت پیشنهاد کمک برای مداوای بیماران داد. قوانین پزشکی آن دوره سخت بوده، ولی آنتون از سال 1571 میلادی به عنوان پزشک نظامی در کشتی های جنگی ایتالیا خدمت کرده بود. دولت به داروهای وی اطمینان کرده و آنتون سوریان از روز بیست و یکم ماه ژوییه سال 1575 کار مداوای بیماران مبتلا به ویروس مرگبار را آغاز کرد. ایتالیایی ها به وی لقب آنتوان ارمنی را داده بودند و در پی کشف اسرار پزشکی دکتر سوریان بودند. گفته می شود این پزشک حاذق کتاب معروفی را خوانده بود که در قرن شانزدهم برای روشنفکران اروپا و مخصوصا ونیز هنوز ناشناخته بود. بعضی ها عقیده دارند ابن کتاب امیردولت آماسیایی از پزشکان معروف ارمنی بوده است. وی در سال 1459 میلادی کتاب آموزش پزشکی و در سال های 1478 تا 1482 کتاب دیگری را به رشته تحریر در آورده بود. در کتاب دوم امیردولت ساخت 3754 دارو را به پزشکان تجویز کرده بود. این اولین کتاب پزشکی جهان است و دولت محلی ونیز بخاطر خدمات دکتر آنتون سوریان وی را به استخدام دایمی نیروهای مسلح در می آورد. تابستان سال 1577 ونیز بر این اپیدمی غلبه می کند. برای دولت روشن می گردد که دکتر آنتون سوریان نه فقط زندگی هزاران نفر را نجات داده است، بلکه مخارج اکثر داروها را خود شخصا تامین کرده است. دولت از سوریان که قدری رنجور شده بود دلجویی می کند، به وی هدایایی داده و روز هفده ژوییه را روز نجات اعلام می کند. کلیسای منجی مقدس نیز به افتخار وی احداث می گردد. آنتون سوریان روز 22 ماه آگوست سال 1591 در شصت سالگی فوت کرده و در صحن کلیسای سنت مارتین دفن می شود.
