7 آوریل 1995 بود. کودکی از استپاناکرت که بزودی هفت ساله می شد. یک سال از پایان جنگ می گذشت. به ناگاه انفجار یک خمپاره منفجر نشده رخ داد و جراحات سنگینی در ناحیه صورت پسرک وارد شد. بزودی معلوم گشت که وی بینایی خود را برای همیشه از دست داده است…
کودک را به ایروان منتقل نمودند. او در مدرسه ویژه کودکان دارای مشکلات بینایی تحصیل کرد و به خط بریل مسلط شد. از دانشکده روابط بین الملل دانشگاه دولتی ایروان، کالج دانشگاهی لندن و دانشگاه تافتس ایالات متحده آمریکا فارغ التحصیل شد.
قهرمان این داستان در همان اوان نوجوانی تصمیم گرفته بود که قادر است و باید بر چالشی که سرنوشت برایش مقدر نموده فائق آید. پس از کسب تحصیلات تخصصی، بر حسب ندای باطنی اصالت خود به استپاناکرت بازگشت. در دانشگاه دولتی آرتساخ تدریس نمود و با دفاع از رساله خود به کسب درجه دکترا نائل آمد و در ادارات دولتی مشغول بکار شد. ازدواج کرده و صاحب دختری زیبارو شد.
این قهرمان که قله های زندگی را فتح نمود، در سال 2013 بر قله کوه آرارات صعود کرد و در آنجا پرچم های رسمی ارمنستان و آرتساخ را برافراشت و سپس ترانه «دله یامان» را سرود. او تنها ارمنی و احتمالاً تنها انسان در دنیا است که نابینا است اما بر قله آرارات صعود کرده است. این قهرمان داستانی ما اعتراف نموده است: «در قله آرارات متوجه شدم که چالشی که خود فرا روی خویشتن مطرح کرده ام، حل شده است».
… نام و نام خانوادگی وی آرتاک بگلریان (Artak Beglaryan) است. آرتاک در سال 2018 در سمت مدافع حقوق بشر جمهوری آرتساخ انتخاب شد و امروزه نیز در زیر بمباران ها به وظایف خود عمل کرده، تحقیقات خود را انجام داده و دنیا را مخاطب خود قرار می دهد، در مصاحبه ها با خبرنگاران ارمنی و خارجی شرکت می کند.
منبع : armeniannewsinpersian.wordpress.com
