باید به وضوح توضیح داد که چرا ارمنستان از سازمان پیمان امنیت جمعی ناراضی است. به دلیل قره باغ کوهستانی این اتفاق نیفتاد. نه به دلیل پاکسازی قومی و عملیات نظامی آذربایجان در قلمرو قره باغ، بلکه به دلیل عملیات نظامی در خاک ارمنستان. ادعاهای ما از می 2021 سرچشمه می گیرد، زمانی که خاک ارمنستان مورد حمله قرار گرفت، مواضع در خاک ارمنستان گرفته شد و پس از درخواست کمک از شرکای سازمان پیمان امنیت جمعی، حتی پاسخ رسمی دریافت نکردیم. همین امر در مورد روسیه نیز صدق می کند. به گزارش “نیوز ای ام” این مطلب را تیگران بالایان سفیر ارمنستان در اتحادیه اروپا در مصاحبه با The Moscow Times بیان کرد.
وی گفت: “این شکایت اصلی ما در مورد سازمان پیمان امنیت جمعی است. این سازمان حتی قادر به اظهار نظر مبنی بر نقض تمامیت ارضی ارمنستان نیست. وقتی اکنون می شنویم که سازمان پیمان امنیت جمعی آماده اعزام ناظران به مرز ارمنستان است، این سوال پیش می آید که به کدام مرز؟ مرز کجاست؟ آیا سازمان پیمان امنیت جمعی و روسیه مرزهای ارمنستان یکی از اعضای موسس این سازمان را به رسمیت می شناسند؟ ما در این مورد نه در اطلاعیه های عمومی و نه پشت درهای بسته چیزی نشنیده ایم.
اول از همه، اتفاق نظر وجود نداشت که چه اتفاقی افتاد و چرا ارمنستان درخواست کمک کرد. می دانید، برای اینکه با چشم غیرمسلح ببینید که به عنوان مثال روابط رهبر بلاروس و دیکتاتور باکو بسیار گرم است، نیازی نیست که متخصص بزرگ در روابط بین الملل باشید. در بالاترین سطح قرار دارند. و روابط بین دولتی که به روابط رهبران بستگی دارد، گرمتر و دوستانه تر از نگرش لوکاشنکو نسبت به رهبری ارمنستان است. لوکاشنکو مرتباً از ارمنستان به دلایلی انتقاد می کند. من فکر می کنم لوکاشنکو آن فردی نیست که بتواند از مقامات من انتقاد کند.
زمانی که ناآرامی در قزاقستان رخ داد (ژانویه 2022)، رسیدن به اجماع برای اعزام نیرو برای کمک به دولت قزاقستان تنها چند دقیقه طول کشید. فکر می کنم با میل زیاد و حتی نه میل زیاد، می توان در مورد حمله آذربایجان به ارمنستان اگر نه در چند ساعت، چند روز دیگر به اجماع رسید. اما از می 2021 تا کنون، در همان جا ایستاده ایم.
زمانی که ارمنستان ریاست سازمان پیمان امنیت جمعی را برعهده داشت، تمام اقدامات ما در جهت تقویت این سازمان و اقتدار آن در عرصه بین المللی بود. من به عنوان سفیر ارمنستان در سازمان منع سلاح های شیمیایی در لاهه، شخصا بیانیه مشترک کشورهای سازمان پیمان امنیت جمعی را در چارچوب شورای اجرایی سازمان پیمان امنیت جمعی سازماندهی کردم. این ابتکار ارمنستان بود. ما برای اولین بار تضمین کرده ایم که نماینده سازمان پیمان امنیت جمعی به نشست سازمان منع سلاح های شیمیایی دعوت شود. ناگفته نماند ابتکارات ما در سایر سازمان های بین المللی، به عنوان مثال، در سازمان امنیت و همکاری اروپا و غیره. و اکنون دوچندان دردناک است که ببینیم چگونه سازمان پیمان امنیت جمعی ما را ترک کرد.
رئیس جمهور قزاقستان هفته گذشته از کشور ما بازدید کرد. اگرچه علناً گفته نشده است، اما فکر می کنم بحث شده است که نمی توان اینطور ادامه داد.
