روزنامه معروف عربى الاهرام كه در مصر چاپ مى شود مصاحبه اى با آرمن سرگيسيان رئيس جمهورى ارمنستان منتشر كرده است. به گزارش دفتر خبرى رياست جمهورى، اين روزنامه تأكيد كرده است جنايت نژادكشى ارامنه مرور زمان نداشته و بزرگترين جنايت حكومت تركيه عثمانى است. روزنامه الاهرام پر تيراژترين روزنامه جهان عرب است و داراى قدمت يكصد و پنجاه ساله مى باشد. آقاى سرگيسيان در اين مصاحبه با قيد تاريخچه اى از نژادكشى ارامنه در سال ١٩١٥ ميلادى در قلمرو حكومت تركيه عثمانى، اعلام كرده است بيش از يك قرن از وقوع اين جنايت هولناك عليه تمدن و انسانيت مى گذرد، ولى ارامنه و ارمنستان عواقب آن را هنوز لمس كرده و بر بر توسعه طبيعى كشور تأثير مى گذارد. ارامنه به دلايل سياسى و ايده الوژيكى هدف نژادكشى قرار گرفته و تركيه طى يك قرن گذشته سعى در محو آثار فرهنگ و تمدن ارامنه نموده است. ارامنه تمامى وحشيگرى ها عليه آثار باستانى و فرهنگى ملل را محكوم كرده و خود از قربانيان اين جنايات مى باشند كه شواهد هزاران سال تاريخ و فرهنك بشرى در قلمرو ارمنستان غربى و توسط حكومت تركيه عثمانى نابود شده است. جنايات بى كيفر حوادث جديد آفريده و فجايع جديد انسانى در نقاط مختلف كشور ببار مى آرد. شناسايى و محكوميت جهانى نژدكشى ارامنه، هم براى ارامنه مهم بوده و هم براى جهانيانى كه ارزش هاى انسانى براى آنان مهم بوده و خواهان جلوگيرى از تكرار جنين فجايعى هستند. نمايندگان ارمنستان در سال ٢٠١٥ ميلادى به مناسبت يكصدمين سال وقوع نژادكشى ارامنه پيش نويس بيانيه اى به مجمع عمومى سازمان ملل متحد ارائه نموده و نهم ماه دسامبر به عنوان روز بين المللى احترام به قرباينان كليه نسل كشى ها و جلوگيرى از تكرار چنين وقايعى شد.
نسل‌کشی ۱٫۵ میلیون ارمنی در راستای تحقق اهداف ملی‌گرایانه “پان ترکیستی” همچنان از سوی ترکیه انکار می‌شود اما ارامنه جهان که همواره متأثر از تأثیرات و پیامدهای این فاجعه بود‌ه‌اند، تمامی تلاش خود را وقف اثبات واقعیت تاریخی نسل‌کشی ارامنه و جلوگیری از تحریف تاریخ توسط دولت‌های متوالی ترکیه کرده و خواسته ارامنه همواره احقاق حقوق حقه خود و اجرای عدالت بوده و هست.
در سال ۱۹۱۵ میلادی در خلال جنگ جهانی اول و با فرصتی که جنگ فراهم آورده بود، امپراتوری عثمانی با برنامه‌ای از پیش تعیین شده در شب ۲۴ آوریل صدها تن از رهبران سیاسی و روشنفکران ارمنی را دستگیر و به قتل رساند.
بنابر برخی اقوال تاریخی، پس از آن در فاصله سال‌های ۱۹۱۵ تا ۱۹۲۳ میلادی بیش از ۱٫۵ میلیون ارمنی ساکن ارمنستان غربی بر پایه طرح و برنامه‌ریزی مسنجم سردمداران امپراتوری عثمانی و در اجرای سیاست نژادپرستانه حزب حاکم در آن زمان به نام اتحاد و ترقی، ملقب به ترک‌های جوان به قتل رسیدند.
صدها هزار ارمنی با برنامه‌ریزی قبلی به بی‌رحمانه‌ترین شکل کشته یا تبعید شدند و باید گفت ارمنیان ارمنستان غربی در داخل سرزمین اجدادی خود قربانی اولین نسل‌کشی قرن بیستم هستند که به فجیع‌ترین شکل ممکن به‌وقوع پیوست. قتل‌عام، قرار دادن در معرض اوضاع زندگی نامناسب، تقسیم اطفال ارمنی بین گروه‌های دیگر، کوچ اجباری و مهاجرتی که منتهی به زوال قوای جسمی کلی و جزئی آنان شد از جمله اتفاقاتی بود که برای ارمنیان در این زمان افتاد.نسل‌کشی یک و نیم میلیون ارمنی در راستای تحقق اهداف ملی‌گرایانه “پان ترکیستی” همچنان از سوی دولت‌های متوالی ترکیه انکار می‌شود اما ارامنه جهان که همواره متأثر از تأثیرات و پیامدهای این فاجعه بود‌ه‌اند، تمامی تلاش خود را وقف اثبات واقعیت تاریخی نسل‌کشی ارامنه و جلوگیری از تحریف تاریخ توسط دولت‌های متوالی ترکیه کرده و خواسته ارامنه همواره احقاق حقوق حقه خود و اجرای عدالت بوده و است.
باید بر این نکته تاکید کرد که در پی بی‌کیفر ماندن نسل‌کشی ارامنه زنجیره کشتارهای جمعی در سرتاسر دنیا استمرار یافت.
